Comunavirus przybył.

Tłumaczenie z automatu, ale rzecz ważna, tym bardziej, że ten Żiżek jest w Polsce w pewnych kręgach dobrze znany.

„Comunavirus przybył

Coronavirus budzi nas ponownie w koszmar komunistyczny.

Comunavirus przybył.

Pokazuje to Slavoj Žižek, jeden z głównych współczesnych teoretyków marksistowskich, w swojej książce „Wirus”, wydanej niedawno we Włoszech (*). Žižek ujawnia to, co marksiści ukrywali przez trzydzieści lat: globalizm zastępuje socjalizm jako etap przygotowawczy do komunizmu. Pandemia koronawirusa stanowi dla niego ogromną okazję do zbudowania porządku światowego bez narodów i bez wolności.

Cytuję i komentuję poniżej fragmenty broszury Žižek, arcydzieła naiwnego kanału, który bezdyskusyjnie dostarcza komunistyczno-globalistycznej gry zawłaszczenia pandemii, aby całkowicie obalić liberalną demokrację i gospodarkę rynkową, zniewolić byt i przekształcić w automat pozbawiony duchowego wymiaru, który można łatwo kontrolować:

„Mamy nadzieję, że rozprzestrzeni się inny i znacznie bardziej korzystny wirus ideologiczny, a my musimy tylko mieć nadzieję, że zarazi nas: wirus, który sprawia, że ​​wyobrażamy sobie alternatywne społeczeństwo, społeczeństwo wykraczające poza państwo narodowe i realizowane w formie solidarności i współpraca. ”

„Jedno jest pewne: nowe ściany i inne kwarantanny nie rozwiążą problemu. To, co działa, to solidarność i skoordynowana reakcja w skali globalnej, nowa forma tego, co kiedyś nazywano komunizmem. ”

Žižek nie ukrywa swojej tęsknoty i przekonania, że ​​wirus „inny i korzystniejszy” niż koronawirus, wirus ideologiczny, zarazi świat i pozwoli na nieoczekiwany rozwój komunizmu. Nie jest nawet zainteresowany tym, co działa lub nie działa w celu zwalczania koronawirusa, kwarantanny lub zamykania granic, ponieważ celem nie jest stłumienie choroby, ale wykorzystanie jej jako drabiny do zejścia do piekła, którego drzwi wydawały się zablokowane od tego czasu upadek Związku Radzieckiego, ale w końcu ponownie się otworzył. Wszystko w imię „solidarności”, oczywiście, tak jak we wszechświecie z 1984 rokuSystematyczne uciskanie Orwella odpowiada za „Ministerstwo Miłości”. Kto chce bronić swoich podstawowych wolności, kto chce dalej żyć w państwie narodowym, nie będzie miał podstawowego obowiązku „solidarności”.

„Pierwszy i niejasny model takiej koordynacji w skali globalnej reprezentowany jest przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) (…) Inne organizacje tego typu będą miały większe uprawnienia”.

Oczywiście nie wymyka się ona Žižkowi wartości, jaką WHO ma obecnie dla przyczyny denationalizacji, jednego z założeń komunizmu. Przeniesienie uprawnień krajowych do WHO pod pretekstem (nigdy nie udowodnione!), Że scentralizowany organ międzynarodowy jest skuteczniejszy w rozwiązywaniu problemów niż kraje działające indywidualnie, to tylko pierwszy krok w budowaniu planetarnej solidarności komunistycznej. Zgodnie z tym samym modelem władza musi zostać przekazana także innym organizacjom, z których każda ma swoją domenę. Žižek tego nie precyzuje, ale prawdopodobnie ma na myśli globalną politykę przemysłową podyktowaną przez UNIDO, globalny program edukacyjny kontrolowany przez UNESCO i tak dalej.

„Czy to wszystko nie wskazuje na pilną potrzebę reorganizacji światowej gospodarki, która nie podlega już mechanizmom rynkowym? I oczywiście nie mówimy tu o byłym komunizmie, ale o jakiejś globalnej organizacji, która może kontrolować i regulować gospodarkę, ale także może w razie potrzeby ograniczać suwerenność państw narodowych. ”

Tak, to nie jest komunizm z przeszłości, który zainstalował teraz w jednym kraju, w innym, system centralnego planowania gospodarczego, zawsze nie zapewniał dobrobytu, zawsze skutecznie kontrolował i uciskał społeczeństwo. Jest to obecnie centralne planowanie na całym świecie, które z pewnością przyniosłoby tę samą porażkę i taki sam sukces tego modelu, gdy był stosowany w przeszłości na skalę krajową.

„Wielu umiarkowanych i lewicowych progresywnych komentatorów ujawniło, w jaki sposób epidemia koronawirusa nadaje się do uzasadnienia i legitymizacji nałożenia środków kontroli i dyscypliny wobec ludzi dotychczas nie do pomyślenia w ramach zachodnich społeczeństw demokratycznych”.

Žižek wspomina wśród tych komentatorów Giorgio Agambena, pozornie nie marksistowskiego lewicowego filozofa, który z wielkim niepokojem pisał o ciągłym ograniczaniu wolności i który uważał reakcję na pandemię za przesadną panikę (**). Ale z niepokojem tych komentatorów Žižek z radością przyjmuje nagłówki rozdziału, w którym porusza ten temat dokładnie:

„Patrz i karaj? Tak, proszę!”

Žižek, oczywiście, odnosi się do tytułu książki Michela Foucaulta z 1975 r. Surveiller et Punir w oryginale, opisującej ewolucję dziewiętnastowiecznych więzień w bezkresne więzienia zachodniego postmodernistycznego społeczeństwa kontrolnego.

„Nic dziwnego, że przynajmniej do tej pory Chiny – które już szeroko stosowały zdigitalizowane systemy kontroli społecznej – okazały się najlepiej przygotowane do stawienia czoła katastrofalnej epidemii. Powinniśmy być może wywnioskować z tego, że przynajmniej pod pewnymi względami Chiny reprezentują naszą przyszłość? Czy nie zbliżamy się do globalnego stanu wyjątkowego? ”

„Ale jeśli ten [model chiński] nie ma na myśli komunizmu, co mam na myśli przez komunizm? Aby to zrozumieć, po prostu przeczytaj oświadczenia WHO. ”

Žižek ma dwuznaczny stosunek do Chin. Podziwia to, co uważa za chiński sukces w kontroli społecznej, ale jednocześnie nie chce utożsamiać swojej koncepcji komunizmu z chińskim reżimem, być może dlatego, że komunizm w końcu domaga się końca państwa, podczas gdy Chiny reprezentują model silnego państwa, który komunizm ma przezwyciężyć. Ten niepaństwowy, ten zerowy stopień państwa, który odpowiada maksymalnemu stopniowi władzy, Žižek będzie poszukiwał go w organizacjach międzynarodowych, co pozwoliłoby, zgodnie z jego wizją, totalitarnym ćwiczeniom bez totalizującego bytu, sztywną ultramocę, ale rozproszone, ćwiczone w imię „solidarności”, a zatem nieosiągalne – bo kto odważyłby się przeciwstawić solidarności? „Solidarność” to kolejna szlachetna i godna koncepcja, którą lewica zamierza porwać i wypaczać,skorumpowane od wewnątrz, by służyć waszym wolnościowym celom. Zrobili lub próbowali zrobić to samo z koncepcjami sprawiedliwości, tolerancji, praw człowieka, z samą koncepcją wolności.

„To nie jest utopijna wizja komunistyczna, to komunizm narzucony przez wymagania czystego przetrwania. Jest to wariant „komunizmu wojennego”, jak nazywano środki podjęte przez Związek Radziecki po 1918 r. ”.

Žižek wydaje się oznaczać: „Nie martw się. Nie ma nic ideologicznego w tym, co proponuję. Kieruję się tylko pragmatyzmem tych, którzy chcą ocalić ludzkość, i w tej chwili pragmatyzm dyktuje opcję systemu komunistycznego, ale to jest komunizm ratunkowy ”. Następnie zapytalibyśmy: „A kiedy ta awaria się skończy? Kiedy skończy się ten wyjątek? ” Žižek prawdopodobnie odpowiedziałby z uśmiechem pełnym „solidarności”: „Nagły wypadek będzie trwał wiecznie”.

Žižek nie jest zainteresowany wynikiem kwarantanny w celu powstrzymania koronawirusa, nie jest zainteresowany zawarciem koronawirusa, ale raczej faworyzowaniem zarażenia drugiego wirusa w jak największym stopniu, który sam nazywa wirusem ideologicznym „innym i znacznie więcej” korzystny”. Chwali kwarantannę właśnie za jej niszczycielski potencjał. Jej świat marzeń jest poddany kwarantannie przez Wuhan:

„… Miasto duchów, sklepy z otwartymi drzwiami i bez klientów, tylko tu i ówdzie osoba pieszo lub samochodem, osoby w białych maskach (…) dają obraz spokojnego, niekonsumpcyjnego świata Naprawdę mogę. ”

W myśli Žižka, kosztem zniszczenia miejsc pracy, które pozwalają na godne i minimalnie autonomiczne przetrwanie milionów i milionów ludzi, za cenę demontażu ich wolności i środków do życia, świat osiąga się „w pokoju z samym sobą”. Komunizm zawsze twierdził, że jego celem jest pokój i emancypacja całej ludzkości. Tam, w opuszczonym mieście, bez pracy, bez życia, gdzie każdy jest więźniem w swojej kabinie, pod nadzorem najwyższego autorytetu, który nawet nie jest rządem własnego kraju (który, choć jest to dyktatorski, wciąż ma co najmniej jeden twarz i flaga), ale anonimowa i nieosiągalna globalna agencja, która jest idealną konfiguracją komunistycznego pokoju i emancypacji.

Ale paralela z nazizmem jest być może jeszcze bardziej szokującym fragmentem twojej książki:

„„ Arbeit Macht Frei ”jest nadal poprawnym mottem, pomimo strasznego użycia, które naziści z niego zrobili”.

Žižek powtarza tutaj motto umieszczone na progu obozu koncentracyjnego w Auschwitz, ultraciniczne, przewrotne stwierdzenie, że „praca wyzwala”. Według niego naziści nie mylili się co do istoty, tylko używali tego wyrażenia. (Ci, którzy nadal nie wierzą, że nazizm jest po prostu ucieczką od komunistycznej utopii, a nie jej przeciwieństwem, znajdą tu być może ważny element refleksji.) Według tego wykładnika marksizmu, Arbeit macht freito „właściwe motto” nowej ery globalnej solidarności, która nadchodzi w wyniku pandemii, a tym, co odróżnia ten nowy świat od obozu Auschwitz, jest to, że teraz dobrze wykorzysta to okropne kłamstwo, które wypacza i upokarza dwie święte wartości ludzkości , praca i wolność. Komuniści nie powtórzą błędu nazistów i tym razem użyją go poprawnie. Tak jak? Być może przekonywanie ludzi, że dla własnego dobra zostaną uwięzieni w tym obozie koncentracyjnym, pozbawieni godności i wolności. Przyszło mi do głowy zaproponować definicję: nazista jest komunistą, który nie zadał sobie trudu, aby oszukać swoje ofiary.

„Czy ludzki duch nie jest może także gatunkiem wirusa, który działa jak pasożyt na ludzkie zwierzę, wykorzystuje go do rozmnażania, a czasem grozi jego zniszczeniem? A jeśli prawdą jest, że medium ducha jest język, to czy nie byłoby stosownym uznać, że na bardziej elementarnym poziomie język jest również czymś mechanicznym, prostą sprawą zasad, których musimy się uczyć i szanować? ”

Zawsze twierdziłem, że kontrola języka w celu zniszczenia go jako środka myśli lub ducha, jak to ujmuje Žižek, jest jednym z wielkich celów komunizmu, aby zniszczyć duchowy wymiar człowieka i tym samym poddać go całkowicie. Jeśli duch żyje w języku i jeśli język jest niczym więcej niż zasadami, których należy się uczyć i których należy przestrzegać (tak, szanuje się!), Oznacza to, że język, podobnie jak zachowania społeczne w kwarantannie, podlega mechanizmom „strzeż i karaj”. Tak było już z zasadami politycznie poprawnymi. Teraz politycznie poprawne zawiera poprawkę sanitarną, często silniejszą. Sanitarne łapie cię, kajda i grozi: „Jeśli to powiesz, narazisz całe społeczeństwo na niebezpieczeństwo,jeśli wymawiasz słowo „wolność”, jesteś wywrotowcem, który może spowodować śmierć całej populacji – przestrzegaj więc zasad ”. Kontrolując język, aby zabić ducha, jest to istota obecnego komunizmu, tego komunizmu, który nagle znalazł w koronawirusie skarb ucisku.

Powiedziałem także i powtarzam: prawdziwym wrogiem, którego komunizm chce rzezi, nie jest kapitalizm, wrogiem komunizmu jest duch ludzki w swojej złożoności i pięknie. Ludzki duch zniszczył ideologiczny wirus ideižka.

Po przeczytaniu tego totalitarnego programu pełnego pychy i hipokryzji powstaje pytanie: czy należy brać Żiżka poważnie?

Bardzo poważnie. Žižek jest prawdopodobnie najczęściej czytanym pisarzem marksistowskim w ciągu ostatnich trzydziestu lat. Wpływa na „postępowe” wydziały i kręgi intelektualne na całym świecie, które z kolei wpływają na media, co wpływa na polityków, którzy podejmują decyzje często nieświadome ideologicznego źródła „pragmatycznych” koncepcji, którymi się kierują. To, co odróżnia Žižka od wielu jego rówieśników, to to, że otwarcie określa to, co inni ukrywają między wierszami.

Krótko mówiąc, Žižek wyjaśnia, co zostało przygotowane przez trzydzieści lat, od upadku muru berlińskiego, kiedy komunizm nie zniknął, a jedynie zapewnił sobie nowe instrumenty: globalizm jest nową ścieżką komunizmu. Wirus wydaje się bowiem ogromną szansą na przyspieszenie globalistycznego projektu. Odbywało się to już poprzez klimatizm lub alarmizm klimatyczny, ideologię płci, politycznie poprawny dogmatyzm, imigrację, rasizm lub reorganizację społeczeństwa według zasady rasy, antynacjonalizmu, scjentyzmu. Są skutecznymi instrumentami, ale pandemia, stawiająca jednostki i społeczeństwa w obliczu zbliżającej się paniki śmierci, reprezentuje wykładniczość wszystkich z nich.

Pod pretekstem pandemii nowy komunizm próbuje zbudować świat bez narodów, bez wolności, bez ducha, kierowany przez centralną agencję „solidarności” odpowiedzialną za czuwanie i karanie. Stały stan wyjątkowy na świecie, przekształcający świat w główny obóz koncentracyjny.

Dlatego musimy walczyć o zdrowie ciała i zdrowia ludzkiego ducha, przeciwko koronawirusowi, ale także przeciwko Comunavirusowi, który próbuje skorzystać z niszczycielskiej możliwości, jaką otwiera pierwszy pasożyt pasożyta.

(*) Žižek, Slavoj. Wirus. Milan, Ponte Alle Grazie, 2020 (piąte wydanie cyfrowe.) (Tłumaczenie wszystkich cytowanych tekstów z języka włoskiego na portugalski jest moje.)

(**) Agamben, Giorgio. „Lo stato d’eccezione provocato da un’emergenza immotivata”. Il Manifesto – komunistyczne życie codzienne, 26.02.2020.

.https://www.metapoliticabrasil.com/post/chegou-o-comunav%C3%ADrus