Prezydent USA tak po prostu kazał zabić gen. Kasema Sulejmaniego i oficjalnie się do tego przyznał. USA uprawiają terroryzm państwowy i twierdzą, że prowadzą „wojnę z terroryzmem”.
Nie ulega wątpliwości, że ten akt terroryzmu państwowego USA dokonały w imieniu i interesie Izraela, dla którego Iran jest głównym wrogiem na Bliskim Wschodzie. Ale jest to także amerykańska zemsta za udział Sulejmaniego w wojnie syryjskiej i irackiej.
Kasem Sulejmani (1957-2020) był twórcą potęgi militarnej Iranu. Stworzył elitarną jednostkę Al-Kuds, działającą w strukturach Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej. Podczas wojny iracko-irańskiej (1980-1988) dowodził najpierw brygadą, a następnie dywizją. Kierował oblężeniem Basry. Nawiązał wówczas współpracę z szyicką Organizacją Badr, która wznieciła w 1991 r. powstanie szyickie w Iraku. Iran oficjalnie nie poparł tego powstania. Sulejmani szkolił bojowników Hezbollachu i Hamasu.
Organizował działania sabotażowe i ataki na żołnierzy amerykańskich w Iraku po obaleniu rządów Saddama Husajna w 2003 r.
Po wybuchu wojny domowej w Syrii udał się do Damaszku, by wspierać osłabiony rząd Baszszara al-Asada. Przejął faktyczne dowodzenie nad siłami syryjskimi oraz sprowadzonym przez niego na pomoc oddziałami Hezbollahu i milicji szyickich. Według źródeł amerykańskich Iran udzielił Syrii wsparcia materialnego i wojskowego na masową skalę – żołnierze irańscy z jednostki Al-Kuds zaczęli prowadzić działania wojenne w całej Syrii. Sulejmani dowodził wspólną operacją wojsk rządowych i Hezbollahu między kwietniem a czerwcem 2013 r., zakończoną odbiciem z rąk Wolnej Armii Syrii miejscowości Al-Kusajr.
Dowodził obroną Bagdadu przed wojskami Państwa Islamskiego w czerwcu 2014 r. Jesienią tego samego roku brał udział w walkach z Państwem Islamskim w Kurdystanie irackim (prowincja Dijala). W marcu 2015 r. dowodził wojskami irackimi i milicjami szyickimi podczas operacji zakończonej odbiciem Tikritu z rąk Państwa Islamskiego. We wrześniu 2015 r. brał udział w walkach o Amirli przeciwko Państwu Islamskiemu, następnie w październiku 2015 r. dowodził ofensywą, po której wyzwolona została baza lotnicza w Kuwajris Szarki. Brał udział w planowaniu rosyjskiej interwencji w syryjskiej wojnie domowej. W końcu listopada 2015 r. roku został lekko ranny podczas walk w rejonie Aleppo w Syrii.
Następnie kierował operacją, w której bojownicy Hezbollahu i żołnierze syryjscy uratowali rosyjskiego pilota z zestrzelonego przez Turcję 24 listopada 2015 r. rosyjskiego bombowca Su-24. Na początku 2016 r., dowodząc wszystkimi szyickimi milicjami w Syrii, nadzorował operacje sił wspierających Baszszara al-Asada w kolejnej fazie walk o Aleppo. W maju i czerwcu tego samego roku był jednym z doradców irańskich wspierających wojsko irackie podczas planowania i prowadzenia operacji odbicia Al-Falludży z rąk Państwa Islamskiego. W sierpniu 2016 r. media arabskie informowały o jego udziale w planowaniu operacji odbicia z rąk ISIS Mosulu, a następnie, w październiku 2016 r., w samej bitwie o Mosul.
We wrześniu 2017 r. bezskutecznie starał się przekonać przywódców Kurdów irackich do odwołania referendum w sprawie niepodległości Kurdystanu. Gdy głosowanie odbyło się i zakończyło wynikiem za niepodległością, rząd iracki zdecydował o skierowaniu wojsk do Kirkuku. Sulejmani brał udział w przygotowywaniu planu operacji, a kierowane przez niego Siły Mobilizacji Ludowej wzięły w niej czynny udział.
Amerykański Departament Skarbu obłożył Sulejmaniego sankcjami za udział we wspieraniu rządów Baszszara al-Asada oraz za „wspieranie terroryzmu”. Spekulowano, że Sulejmani mógłby zostać nowym najwyższym przywódcą duchowo-religijnym w Iranie. Jego zabójstwo musi wywołać poważny kryzys polityczny. Już teraz oznacza to pogłębienie destabilizacji Bliskiego Wschodu.
Bohdan Piętka
http://mysl-polska.pl
http://mysl-polska.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz