Była sobie dziewczynka, nieco inna niż inne dziewczynki, bo miała ciemniejszą nieco skórę. Dziewczynka postanowiła szukać szczęścia w życiu. Nie było to zbyt trudne, bo dziewczynka była nie tylko urodziwa, miała ustosunkowanego tatusia i umiała podobać się różnym młodzieńcom. Wiodło się dziewczynce całkiem dobrze, wszyscy ją podziwiali i szanowali.
Zakochał się w niej pewien młodzieniec i się z nią ożenił, ale bardzo szybko małżeństwo dziewczynce przestało się podobać, było nudne, więc zostawiła tego męża i dalej szukała szczęścia.
I oto pewnego razu spotkała księcia z zamorskiej krainy. Książę, mimo, że pochodził z daleka, nie miał nic w sobie nadzwyczajnego; mimo, że był księciem, był tylko przeciętnym mężczyzną. Dziewczynka postanowiła zostać księżniczką, a to znaczy postanowiła wyjść za mąż za tego księcia. Nie było to zbyt trudne, bo książę jest tylko mężczyzną, a jak wiadomo, że mężczyźni rozum mają dość nisko umiejscowiony i łatwo dostępny. Jest to duża zaleta, którą bardzo ułatwia przekonanie mężczyzny do różnych zachowań.
Księciu spodobała się dziewczynka i postanowił się z nią ożenić, mimo, że w jego królestwie nie było dobrego przykładu, aby książęta żenili się z dziewczynkami zza wielkiej wody, takimi co miały już mężów, a potem żyli długo i szczęśliwie.
Książę jednak płonął miłością do tej dziewczynki, więc odbyło się wielkie weselisko i dziewczynka została księżniczką. Niestety, nowe małżeństwo nie żyło długo i szczęśliwie na zamorskim dworze. Dziewczynka nie znała zwyczajów zamorskiego kraju, nie mogła zapamiętać roli jaką gra księżniczka na zamorskim dworze.
A kiedy urodziło się im dziecko, wymagania okazały się zbyt duże i dziewczynka wkrótce postanowiła stamtąd uciec. Namówiła swojego księcia małżonka i pewnej nocy, zabierając dziecko i klejnoty, rodzina uciekła z powrotem za wielką wodę.
Za wielką wodą na rodzinę książęcą czyhały różne niebezpieczeństwa, a na koniec rodzina wpadła w ręce wielkiej zamorskiej czarownicy, która żywiła się krwią innych ludzi. Czarownica upuściła też nieco krwi młodej ksiązecej rodzinie, cały świat wydał wielkie ” ach jaka to tragedia”,
C.D.N
Anna PK.
http://niepodległy.pl/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz