Zostali nabrani właśnie dlatego, że są dobrzy. Opłaceni przez globalnych psychopatów fachowcy stworzyli dla nich fikcyjny świat, w którym wszyscy są mili i mają dobre chęci. A ludzie to chętnie kupili.
Weźmy na przykład sodomitów , którzy w realu bywają agresywni, wulgarni i zachowują się prowokująco, natomiast w powieściach i filmach jawią się zachwyconej publiczności jako sympatyczne, wesołe (gay) chłopaki, kulturalni, wrażliwi intelektualiści rozumiejący kobiety, przyjaźnie nastawieni do całego świata. W realu taki jegomość potrafi kobiecie przywalić, a że jest facetem (choćby w sukience), to i siłę ma męską – baba nie ma z takim szans.
Z kolei w świecie fikcji uroczy, taktowny i delikatny gej cierpliwie wysłuchuje i pociesza koleżanki – udręczone przez „toksyczne związki” z „męskimi szowinistami”.
[Pewien policjant zdradził mi, że nigdzie nie spotkał się z tak potwornym okrucieństwem, jakie obserwował przy morderstwach w tych kręgach – admin]
Podobnie rzecz się przedstawia z uchodźcami. W realu fanatyczne, zionące nienawiścią bestie podkładają ładunki wybuchowe, mordują nożami i rozjeżdżają ciężarówkami białych niewiernych, gwałcą ich kobiety, dewastują mienie a przede wszystkim unikają pracy i żądają : money, money, money ! W książkach i w filmach to wzorowi obywatele – grzeczni, cisi, pracowici – bezbronne ofiary okrutnych,białych rasistów. [Ponadto są wykształceni – inżynierowie, architekci, mikrobiologowie, literaci… – admin]
Inżynierowie imigranci rozbierają wadliwą konstrukcję metalową na granicy
Dobrzy w większości ludzie tak gorąco pragną, żeby było dobrze, iż wybierają przyjemną fikcję, a odrzucają mroczną rzeczywistość. To dlatego nie możemy ich przekonać, otworzyć im oczu na prawdę, bynajmniej nie dlatego, że się nie staramy, albo że jesteśmy tacy nieudolni.
Oni po prostu nie chcą się obudzić, wolą trwać w świecie iluzji. Tak jak Pan Bóg potrafi wyprowadzić dobro nawet ze zła, tak diabeł umie wykorzystać ludzką dobroć przeciwko ludziom. Krótko mówiąc, sprawy zaszły już tak daleko, że bez Armagedonu się tym razem nie obędzie. I , paradoksalnie, jest w tym nadzieja…
UZA
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz