Manifest z Ventotene jest dokumentem który nadaje ton EU.

 Manifest z Ventotene jest dokumentem który nadaje ton EU.

Przeczytaj go koniecznie.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Manifest_z_Ventotene

Altiero Spinelli (ur. 31 sierpnia 1907 w Rzymie, zm. 23 maja 1986 tamże) – włoski polityk, zwolennik federalnej koncepcji zjednoczenia Europy. Nazywany ojcem Unii Europejskiej jako osoba, która wywarła wpływ na proces integracji europejskiej po II wojnie światowej[1].

W latach 1924–1937 członek Włoskiej Partii Komunistycznej, wydalony z partii za krytykę stalinizmu[1][2]. W latach 1927–1943 więziony i internowany przez rząd Benita Mussoliniego za działalność komunistyczną[3]. W 1941 roku przyczynił się do powstania tekstu zwanego Manifestem z Ventotene, w którym przedstawił swoją wizję zjednoczonej Europy. Pod koniec wojny, w 1943 roku, w Mediolanie założył Europejski Ruch Federalistyczny (Movimento Federalista Europeo), który propagował federalistyczną koncepcję integracji europejskiej. Przez 6 lat (1970–1976) jako członek Komisji Europejskiej był odpowiedzialnym za politykę przemysłową i badania naukowe. W 1979 roku został wybrany na posła do Parlamentu Europejskiego.

W latach 80. odgrywał istotną rolę w procesie integracji europejskiej poprzez sformułowanie idei wzmocnienia traktatów, zwaną planem Spinellego[1]. Plan nie zyskał poparcia parlamentów narodowych i nie został nigdy wprowadzony w życie, stał się jednak inspiracją dla jednolitego aktu europejskiego (1986), który spowodował powstanie wspólnego rynku w obrębie UE[1].

Życiorys

Młodość

W 1924 roku, w wieku 17 lat, wstąpił do Włoskiej Partii Komunistycznej[2]. W 1927 roku, jako radykalny dziennikarz[potrzebny przypis] w czasie rządów Narodowej Partii Faszystowskiej (Benita Mussoliniego) został aresztowany za działalność opozycyjną. Spędził w więzieniu 10 lat[2]. Po wybuchu II wojny światowej internowany na wyspie Ventotene wraz z około 800 przeciwnikami reżimu (1939–1943). W więzieniu oddał się pogłębionym studiom i stał się zwolennikiem idei ponadnarodowej integracji[potrzebny przypis]. Tamże zaczął krytykować komunizm, szczególnie krytycznie oceniał totalitaryzm stalinowski[2]. Oskarżenie o podważanie bolszewizmu i wspieranie trockizmu spowodowało jego wydalenie z partii[4].

Manifest z Ventotene

Pobyt na Ventotene okazał się dla Spinellego decydującym, gdyż miał tam możliwość zapoznania się z pracami kluczowych federalistów i ukształtować swoje federalistyczne poglądy. Największy wpływ kształtowanie się jego poglądów wywarli amerykańscy federaliści (Alexander Hamilton, John Jay, James Madison), szczególnie ich eseje wydane w dziele pt. Federalist Papers, a także Karol Marks[2]. Razem z Ernestem Rossim (uczestnikiem ruchu oporu) napisał tekst manifestu, w którym wyraził poparcie dla nowego europejskiego ruchu federalistycznego. Był to jeden z pierwszych dokumentów, wzywających do utworzenia po wojnie demokratycznej federacji w Europie, a także ten, w którym przedstawiono argumenty na rzecz konstytucji europejskiej[5]. W Manifeście z Ventotene, początkowo zatytułowanym „W kierunku wolnej i zjednoczonej Europy”, główną tezą było stwierdzenie, że zwycięstwo nad faszyzmem nie zapewni pokoju, jeśli nie ograniczy się państw narodowych. Zdaniem autorów, jeśli nie dojdzie do stworzenia federacji europejskiej (Stanów Zjednoczonych Europy), państwa narodowe w Europie będą zawsze toczyć ze sobą wojny[6].

Historia powstania i rozpowszechnienia manifestu była dosyć skomplikowana. Napisany na papierze z papierosów i przemycany z więzienia, dzięki pomocy Ursuli Hirschmann i Eugenia Colorniego, dokument został opublikowany i zaczął krążyć wśród włoskiego ruchu oporu.