Na temat Toledot Jeszu ks. prof. Waldemar Chrostowski pisze między innymi tak:

 Na temat Toledot Jeszu ks. prof. Waldemar Chrostowski pisze między innymi tak:

„Najbardziej znanym przejawem swoistego nauczania pogardy wobec Jezusa Chrystusa, Jego Matki Maryi , a także wobec innych znanych z Ewangelii postaci jest anonimowy utwór Toledot Jeszu (…) wspomniane dzieło ma charakter antychrześcijańskiego paszkwilu. Chrześcijanie prawie go nie znają, podczas gdy wśród ortodoksyjnych Żydów cieszy się ono znaczną popularnością. Wyraźne nawiązania do szczegółów, które znamy z Ewangelii zostały w Toledot Jeszu celowo zniekształcone i wymieszane. Maryja pod hebrajskim imieniem Miriam została przedstawiona jako narzeczona bogobojnego Jana (…) Nieopodal ich domu przebywał, czy kręcił się jakiś Józef , syn Pandery. Był nie stroniącym od trunków żołnierzem rzymskim , który patrzył pożądliwie na dziewczynę .(…) Pewnego dnia , a był to szabat , gdy Jana nie było w domu , bo spełniał swe religijne powinności, pijany (!) Józef znowu znalazł się w pobliżu (…) gdy wszedł do środka i ją objął , prosiła by ją zostawił w spokoju , bo ma menstruację /nieczystość rytualna/ . Poganin nie zważał ani na to ani na jej słowa i w tych okolicznościach Miriam stała się brzemienna.(…) Miraim urodziła syna który otrzymał imię Joszua (nosił je brat jej matki) Pochodzenie dziecka było jednak powszechnie znane i dlatego hebrajskie imię zastąpiono wkrótce obco brzmiącym imieniem Jezus.(…) Te i inne pogardliwe wątki pojawiają się w Toledot Jeszu wielokrotnie , zaś ich cel jest jasny , chodzi o wmówienie żydowskiemu odbiorcy , że okoliczności poczęcia Jezusa przekraczały wszystkie przepisy moralne i kulturowe religii Mojżeszowej. A zatem zarówno Jezus jak i Maryja zasługują wyłącznie na potępienie i na pogardę. (…) W wywodzących się z tego okresu tradycjach Jezus jest nazywany Ben Pandera lub Ben Pantera , to znaczy syn Pandery lub Pantery, Nie brakuje też dosadniejszych określeń (…) Ten proces przybrał na sile od IV wieku kiedy to wrogie opowieści o Jezusie i Jego Matce mnożyły się częściej niż przedtem. Z czasem złożyły się na zapisy , z których najbardziej rozpowszechnione (Toledot Jeszu, Sefer Joseph Hemmekanne, Nizzachon Vetus i in) weszły na stałe do kanonu żydowskiego myślenia o Jezusie i początków chrześcijaństwa (…) .”

a w książce „Kościół , Żydzi, Polska” tenże ks. prof. W.Chrostowski pisze:

„Wiele do myślenia daje codzienna modlitwa , ktorą wyznawca judaizmu rozpoczyna swój dzień:
‚Błogosławiony jesteś Ty, Panie , nasz Boże , Królu wrzechświata, że nie uczyniłeś mnie gojem’
(…)
W tej codziennej modlitwie istnieje też wewanie:
‚Błogosławiony jesteś Ty, Panie , nasz Boże , Królu wrzechświata, że nie uczyniłeś mnie niewolnikiem’
(…) Inne wewanie tej samej modlitwie brzmi:
‚Błogosławiony jesteś Ty, Panie , nasz Boże , Królu wrzechświata, że nie uczyniłeś mnie kobietą’ – a gdzie są feministki?
(…)
Inny przykład , żyd ortodoksyjny ma obowiązek cichego wymawiania przekleństw na widok chrześcijańskich symboli religijnych – krzyża, kościoła czy kapliczki (…) .”