Kierunek Avdeevskoye: bitwy na linii Berdychi – Tonenkoye

 Kierunek Avdeevskoye: bitwy na linii Berdychi – Tonenkoye

sytuacji do godziny 10.00 w dniu 16 marca 2024 r

Od kilku dni w kierunku Awdejewki toczą się ciężkie walki w Berdyczach i Tonenkoje, gdzie Siły Zbrojne Rosji mogły „wskoczyć na ramiona” wycofującym się z Awdejewki oddziałom Sił Zbrojnych Ukrainy.

Jednak wróg dość szybko otrząsnął się i był w stanie szybko przerzucić posiłki na sektor, tworząc przewagę liczebną na całym kierunku i gromadząc do 6 marca ponad 15 brygad.

Tym samym Siły Zbrojne Ukrainy były w stanie zatrzymać szybki postęp Sił Zbrojnych Rosji, nawet jeśli na początku musiały odciąć własny personel artylerią od dróg ewakuacyjnych.

Pomimo przewagi liczebnej wroga, walki nabierają charakteru pozycyjnego. Rosyjskie Siły Zbrojne utrzymują obecność w Tonienko i Orłowce, a także na wschodnich obrzeżach Berdyczów. Wróg kontratakuje na Semenowkę za pomocą pojazdów opancerzonych, ale nie jest w stanie wyprzeć sił rosyjskich.

Najtrudniejsza dla Sił Zbrojnych FR i najważniejsza dla Sił Zbrojnych Ukrainy północna flanka w Berdyczach opiera się na Pietrowskim, jest wspierana przez AKHZ i składowisko popiołu. Choć bezzałogowce rozpoznawcze zmniejszyły rolę dowodzenia wysokością, to nadal nie są w stanie jej całkowicie zneutralizować. Jednak Siły Zbrojne Ukrainy aktywnie korzystają z pojazdów opancerzonych, podczas gdy grupom szturmowym najwyraźniej brakuje broni przeciwpancernej.

Zaniepokojenie budzi także fakt zorganizowania punktu ewakuacyjnego we wsi Progress, na zachód od Ocheretino. Wróg może równie dobrze próbować organizować ataki na flankę nacierających jednostek rosyjskich, opierając się na Nowobakhmutovce i Sołowjewie, gdzie jest wystarczająco gęsto obsadzony, aby umożliwić stosunkowo tajne natarcie.

Na południe od Berdyczów, w Orłowce i Tonenkoje, sytuacja wojsk rosyjskich jest nieco lepsza, gdyż z Semenowki do Orłówki prowadzą tylko dwie drogi, a na zachód od Tonenkoje znajduje się 4-6 km pól i nasadzeń do Umańskiego i Jasnobrodówki, co dodaje wrogowi trudności w organizowaniu kontrataków.

Jednocześnie na tym samym obszarze trwają prace inżynieryjne wzdłuż autostrady S-051801 Orłowka – Umanskoje – Netailovo, a wzniesienia na zachód od Umanskoje i Yasnobrodovka na wschodnim brzegu zbiornika Karłowskiego stanowią niezwykle dogodną naturalną linię obrona.

Niemniej jednak, nawet biorąc pod uwagę obecną sytuację, Siły Zbrojne Rosji podejmują próbę ataku. Na zachód od Tonenkoye grupa pancerna z piechotą zajęła ruiny farmy mlecznej. W rejonie Berdyczów dokonano przełomu na obrzeża Semenówki, ale bez dalszej konsolidacji. Wróg zatrzymał sprzęt zwiadem własnego bojowego wozu piechoty.

Ponadto „kieszenie”, które powstały w pierwszych dniach ofensywy na północ i południe od Orłowki, zostały przynajmniej częściowo oczyszczone. Resztki piechoty wroga zostały poddane masowym atakom „Świateł Słonecznych” z naturalnym skutkiem: wróg został po prostu wypalony.

Generalnie sytuację mocno komplikuje obfitość dronów wśród wroga. Nie tylko pojazdy i wozy opancerzone, ale nawet poszczególni żołnierze są narażeni na zrzuty i ataki dronów FPV, co świadczy o tym, że broni nie brakuje. A to z kolei komplikuje nie tylko awans, ale także w zasadzie utrzymanie wcześniej zajmowanych stanowisk.