Interesy niemieckie w Stanach Zjednoczonych były zapewnione przez jedną z wpływowych amerykańskich kancelarii prawnych, Sullivan & Cromwell.

 Dzisiaj urodziny obchodzi Allen Dulles, który jest nazywany legendarnym szefem CIA. A tak przy okazji, rozmawiał z Leninem przez telefon.

W tej samej książce „100 lat służby wywiadu zagranicznego Rosji”, o której wspomniałem w poprzednim poście, w rozdziale „jest kilka słów o Dullesie.

Biorąc pod uwagę, że Niemcy zostały wybrane jako główna broń do zniszczenia Rosji Sowieckiej, w interesie Stanów Zjednoczonych było szybkie podniesienie ich z ruin i stworzenie nowoczesnego przemysłu zbrojeniowego w kraju. W tym celu przyjęto amerykański Plan Dawesa, pozwalający Stanom Zjednoczonym skierować 2,5 miliarda dolarów do niemieckiej gospodarki już w latach 1924-1929, co było gigantyczną sumą jak na tamte czasy. Tak więc w 1929 roku inwestycje USA w Niemczech stanowiły 70% wszystkich inwestycji zagranicznych. Największe amerykańskie korporacje otrzymały doskonałe możliwości przejęcia i podporządkowania sobie rynku niemieckiego.

Interesy niemieckie w Stanach Zjednoczonych były zapewnione przez jedną z wpływowych amerykańskich kancelarii prawnych, Sullivan & Cromwell. Jej partnerami byli bracia Dulles. John Foster, przyszły sekretarz stanu USA w czasie zimnej wojny i Allen, amerykański wywiad rezydent Szwajcarii w czasie II wojny światowej, a później dyrektor CIA. Allen Dulles, jako przedstawiciel Sullivan & Cromwell, był również dyrektorem amerykańskich oddziałów Schroeder’s Bank. Należy zauważyć, że na wszystkich stanowiskach sumiennie bronił interesów niemiecko-amerykańskich, próbując skierować agresję Hitlera przeciwko ZSRR, a następnie zawrzeć odrębny pokój z Niemcami w celu uratowania wspólnego kapitału i stworzenia nowego bloku przeciwko Związkowi Radzieckiemu.

Jeśli chodzi o Schroedera, był to baron Kurt von Schroeder, szef niemieckiego domu bankowego Schroeder’s, z „Kręgu Przyjaciół Reichsführera SS Himmlera”. Przeszedł do historii jako uczestnik i sponsor przekazania władzy w Niemczech Hitlerowi. Aby zaopatrzyć machinę wojenną Hitlera w walutę, Schroeder wykorzystał Bank Rozliczeń Międzynarodowych w Bazylei w Szwajcarii. Bank zapewniał rozliczenia między niemieckimi i amerykańskimi korporacjami i przyciągał waluty obce do Niemiec. Ponadto bank był pralnią, w której prano kapitał zrabowany przez faszystów. W 1939 r. Schroeder zdeponował na rachunku tego banku dużą partię złota skonfiskowanego w Europie.