Chodzi o to, że język polski – to nie tylko język literacki; mamy różne żargony zawodowe:

 tekst :Banita

1. Bardzo mnie bawi ta dyskusja. Rozumiem, ze język jest podstawowym środkiem komunikacji. Rozwija sie i rosnie jak żywy organizm. I zdarza sie, ze cierpi na różne dolegliwości. I chodzi nie tylko o zapożyczenia ale i rozwój rodzimej społeczności, kultury, nauki, postępu technicznego itp.

   Chodzi o to, że język polski – to nie tylko język literacki; mamy różne żargony zawodowe: język medyczny, prawniczy, techniczny; naukowy, staropolski…mamy gwary regionalne i żargony uczniowskie, studenckie, dialekty i całkiem lokalne odmiany ustnej komunikacji: inaczej rozmawiamy, z rodzicami, dziećmi, dzidziusiami, kumplami i obcymi. Mamy tez język religijny, który zawiera różne archaizmy…Mamy język potoczny, uliczny… mamy tez grypsere – język więzienny.. Nie jest łatwo pisać słowniki.

   Powyższe dyskusja dotyczy grupy zapożyczeń. Niektóre obce wyrazy łatwo sie spolonizowały. Dotyczy to często nazw geograficznych lub terminologii naukowej: Londyn, Tamiza, Paryż, fizyka, farmacja, psychologia, uniwersalny i setki, setki innych…

   Gdy chodzi o kwestie : olej, oliwa czy oliwka – chyba należy przyznać, ze jest to problem translacji; w j. angielskim nie ma różnicy miedzy olejem a oliwa; wiec mamy ‚olive oil, turmeric oil, fish oil – i lamp oil or caster oil. Każdy wie jaka jest różnica

   Wiec tak jak ja to rozumiem, rozwój języka jest nieunikniony. Rozumiem tez, ze należy zachować pewne proporcje i tzw. harmonie językową. Ale jako osoba indywidualna, naturalnie, ze bede reagować dosc personalnie na zmiany, które mi sie nie podobają.

   Np.

   Od lat, wielu lat mówimy: Na Ukrainie, Na Węgrzech , na Litwie, na Śląsku – sa to nazwy krain, regionów, które nie miały / nie maja, określonych granic czy statusu państwa. Podobnie mówimy; ‚na stepach’, ‚na Wybrzeżu’, na pustyni, na Antarktydzie…..no i oczywiście …na Pograniczu Rzeczpospolitej.etc.

   Nie wiem dlaczego Ukraina chce nam wprowadzać zmiany językowe do języka polskiego. Może dlatego, ze wyszła książka w Kijowie, która opisuje dzieje Ukrainy…podobno najstarszego państwa na świecie.

   Jak na razie, ani Litwa ani Węgry – nie zgłaszają pretensji do polskiego jezyka.

   Natomiast, Ukraina przypomina troszkę … ambitne kury, które maja górnolotne ambicje.