piątek, 4 października 2024

Wszystko, co musisz wiedzieć o konflikcie na Ukrainie



Związek Radziecki upadł, gdy prezydent Gorbaczow został umieszczony w areszcie domowym przez twardogłowych członków Biura Politycznego, którzy byli zaniepokojeni szybkością, z jaką Gorbaczow nawiązywał przyjazne i otwarte stosunki z Zachodem.

Dla twardogłowych amerykańskich neokonserwatystów upadek Związku Radzieckiego usunął ograniczenia amerykańskiego unilateralizmu. Neokonserwatyści szybko przejęli inicjatywę i wraz z Doktryną Wolfowitza ogłosili hegemonię USA i stwierdzili, że głównym celem amerykańskiej polityki zagranicznej jest zapobieganie powstaniu jakiejkolwiek potęgi, która mogłaby służyć jako ograniczenie hegemonii Waszyngtonu. Polityka ta spowodowała, że nadzieje Reagana i Gorbaczowa oraz zaufanie, jakim Gorbaczow obdarzył Waszyngton, zostały zaprzepaszczone. Obietnica Waszyngtonu, że nie przesunie NATO ani o centymetr na wschód została zdezawuowana i nastąpiły kolejne wrogie kroki.

W 2007 roku dla prezydenta Rosji Putina stało się jasne, że obietnica wielobiegunowego świata została przekreślona przez politykę hegemonii Waszyngtonu. Na Monachijskiej Konferencji Bezpieczeństwa Putin rzucił rękawicę i powiedział, że Rosja nie akceptuje jednobiegunowego świata opartego na zasadach Waszyngtonu. W tym momencie USA/NATO rozpoczęły wojnę przeciwko Rosji.

Pierwszy atak na Rosję miał miejsce rok później, w 2008 r., kiedy Waszyngton wysłał dostarczoną i wyszkoloną przez USA armię gruzińską do spornej Osetii Południowej, co spowodowało śmierć rosyjskich sił pokojowych i wielu cywilów. Putin, zaskoczony, wrócił z Igrzysk Olimpijskich w Pekinie, a rosyjska armia szybko pokonała wyszkolone przez USA siły gruzińskie.

Putin jest często oskarżany o zamiar odbudowy imperium sowieckiego, ale miał w swoich rękach Gruzję, historycznie część Związku Radzieckiego, a wcześniej Rosji. Zamiast ponownie wcielić Gruzję do Rosji, uwolnił ją, by ponownie stała się przedmiotem spisku Waszyngtonu przeciwko Rosji.

Po porażce w Gruzji, Waszyngton zwrócił swoją uwagę do Ukrainy, kolejnej byłej prowincji Związku Radzieckiego, a wcześniej przez wieki Rosji. Jak pochwaliła się Victoria Nuland na konferencji telewizyjnej, Waszyngton wydał 5 miliardów dolarów na organizację organizacji pozarządowych, studentów i kupowanie ukraińskich polityków w celu wsparcia zamachu stanu mającego na celu obalenie demokratycznie wybranego ukraińskiego rządu i zainstalowanie neonazistowskiego reżimu wrogiego Rosji.

Z nieznanych powodów, z wyjątkiem być może zaskoczenia – Putin był na Igrzyskach Olimpijskich w Soczi – Putin nie zrobił nic, aby zapobiec zamachowi stanu Waszyngtonu. Przez osiem lat Putin polegał na porozumieniu z Mińska, które Zachód wykorzystał do oszukania go, podczas gdy Waszyngton budował ukraińską armię zdolną do obalenia republik Donbasu, które oderwały się i oparły ukraińskim prześladowaniom i mordowaniu rosyjskiej ludności.

Kiedy wysiłki Putina i Ławrowa w grudniu 2021 r. i lutym 2022 r. w celu osiągnięcia porozumienia o wzajemnej obronie z USA i NATO zostały zlekceważone przez Waszyngton, NATO i UE, Putin nie miał innego wyjścia, jak tylko interweniować w celu ochrony Donbasu, byłej rosyjskiej prowincji przyłączonej do Ukrainy przez sowieckich przywódców, przed masakrą, tak jak Izraelczycy robią to w Strefie Gazy i na Zachodnim Brzegu Jordanu.

Zachód nieszczerze nazwał „ograniczoną operację wojskową” Putina ograniczoną do Donbasu „inwazją na Ukrainę”. Nic takiego nie miało miejsca. Fakt, że nie była to inwazja i podbój Ukrainy, był błędem Putina.
To właśnie ograniczony charakter interwencji Putina jest przyczyną możliwej eksplozji konfliktu w wojnę nuklearną.

Putin, będąc amerykańskim liberałem z połowy XX wieku, ufał stosunkom dyplomatycznym i dobrej woli między narodami i nie rozumiał, że Zachód jest w stanie wojny z Rosją. On i jego minister spraw zagranicznych wciąż podkreślali swoich „amerykańskich partnerów” i wiarę w negocjacje, podczas gdy Zachód organizował ataki na Rosję.

Ataki te obejmują teraz ataki w głąb Rosji, z dala od frontu bitwy. Rosja doświadczyła wielu ataków z nisko latających dronów, które omijają systemy obrony powietrznej. W chwili, gdy to piszę, sekretarz NATO Stoltenberg i premier Wielkiej Brytanii naciskają na reżim Bidena, by wydał zgodę na wystrzelenie przez USA/NATO pocisków dalekiego zasięgu w kierunku Rosji. Putin powiedział, że jest to ostateczna czerwona linia, która zmusi go do przyznania, że Rosja jest w stanie wojny z Zachodem.

Sekretarz generalny NATO Stoltenberg mówi, że Zachód nie musi zwracać uwagi na groźby Putina, ponieważ „było wiele czerwonych linii zadeklarowanych przez Putina wcześniej, a on nie eskalował”.
Osiągnęliśmy punkt, o którym mówiłem.

Putin, który nie podjął działań w odpowiedzi na agresję, stoi teraz plecami do ściany. Ma trzy wyjścia: Może się poddać. Może zakończyć konflikt na Ukrainie siłą, co da Zachodowi do zrozumienia, że Zachód jest zagrożony, jeśli konflikt będzie kontynuowany, lub może nadal ignorować rzeczywistość, pozostawiając tym samym inicjatywę w rękach Zachodu, gdzie była przez cały czas trwania konfliktu.

Musimy zmierzyć się z umiejętnościami Putina. Czy jest wojownikiem, czy przestarzałym amerykańskim liberałem?

Zgadzam się, że to pytanie jest niesprawiedliwe. Putin jest jedynym mężem stanu, jakiego ma świat w tym kluczowym momencie, gdy dalsze istnienie świata stoi pod znakiem zapytania. Putin zaakceptował zniewagę za zniewagą, prowokację za prowokacją, aby uniknąć wojny, która oznacza śmierć dla ludzkości.
Nikt nie przypisuje tego Putinowi.

Stoltenberg, człowiek bez znaczenia, kpi z Putina. Biden, beztalencie, obraża go. Zelensky, nicość, przysięga go pokonać.

Widzimy, jak szatan panuje nad Zachodem, gdy jedyny przywódca zdeterminowany, by zachować ludzką egzystencję, jest demonizowany.

Pomimo swoich honorowych cech, Putin ponosi porażkę, ponieważ nie jest w stanie rozpoznać skrajnego zła, które stoi przed nim i krajem, który reprezentuje.

Jak donosi ambasador Anglii Craig Murray, świat zachodni kryminalizuje wolność słowa. Dochodzenia prowadzone przez Waszyngton przeciwko Scottowi Ritterowi, Dimitriemu Simesowi i innym wskazują, że ci, którzy rozmawiają z Rosjanami, są kryminalizowani za pomoc i podżeganie do rosyjskiej dezinformacji, która jest utożsamiana ze szpiegostwem. Jak można rozwiązać tę niebezpieczną sytuację, gdy rozmowy są uniemożliwiane?

Paul Craig Roberts
https://www.paulcraigroberts.org/2024/09/22/everything-you-need-to-know-about-the-conflict-in-ukraine/

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Zbrodnicze małżeństwo Graffów

W piśmie z 19 listopada 1953 roku prokurator Alicja Graff wymieniała zarzuty wobec płk. Wacława Kostka-Biernackiego:  „Od 1931 r. do 31 sier...