Rosja i Iran pokonane?

 

1. 

   rysa

   Pańskie rozważania (...) w niniejszej notce w przeważającej części dotyczą przyszłości Rosji i w jakim kierunku będzie ewoluowałam tam sytuacja geopolityczna co automatycznie będzie rzutowało na arenę polityki ogólnoświatowej. Pisze Pan: Rodzaj wspomnianego na początku oczekiwania wyraża się w tym, że naród oczekuje tego, aby Рutin stał się Włodzimierzem Wielkim /Iwanem IV /Рiotrem Wielkim /Aleksandrem III /Stalinem, zaś Рutin oczekuje tego, aby naród wyzbył się dziecięcych mrzonek o cudownych powrotach w minione i w końcu wygenerował z siebie jakąś ideę, która mogłaby stać się wspólnym celem. Wydaje mi się, że Putin ma już przemyślane konkretne cele i kierunki działania dla zachowania „etnosu” narodu rosyjskiego, a jego oczekiwania dotyczą scalenia się narodu, tak przecież etnicznie i kulturowo zróżnicowanego, wokół tych zamierzeń. Pozwolę sobie tutaj przytoczyć kilka fragmentów wypowiedzi Simpliciusa (https://simplicius76.substack.com/p/syrias-fall-in-depth-analysis) w artykule „Upadek Syrii: dogłębna analiza” z dnia 10.12.2024r:
   – Wielu obecnie opowiada się ze zrozumiałym sentymentem, że Izrael i USA osiągnęły bezprecedensowe zwycięstwo nad swoimi wrogami. Na pierwszy rzut oka powyższa ocena wydaje się rozsądna. – W tej chwili Izrael nie jest ani o krok bliżej osiągnięcia swoich celów, czyli zwrotu zakładników, ponownego zaludnienia obywateli ani pokonania Hezbollahu jako siły bojowej na polu bitwy. Społeczeństwo izraelskie poniosło poważne ciosy w ostatnim roku tego kryzysu, a zaufanie do rządu, które zostało utracone, nie zostanie odzyskane przez długi czas, jeśli w ogóle. To samo dotyczy zaufania instytucjonalnego, szczególnie między skrzydłem wojskowym a politycznym. Izrael nadal wydaje się zmierzać w kierunku upadku. – Czy Izrael w ogóle zdaje sobie sprawę, co właśnie pomógł ułatwić? Zamiast pokojowego państwa świeckiego na swoich granicach, może wkrótce mieć wściekły kalifat, kierowany przez kogoś bez umiaru Assada i napompowany przez Turcję do rekonkwisty Jerozolimy i Gazy. – Rosja i Iran pokonane? Iran nadal utrzymuje swojego najważniejszego pełnomocnika, Huti, którzy wywierają presję na największy strategiczny punkt zapalny na świecie. A czy Rosja została „pokonana” przez USA lub Izrael? Cóż, jak dotąd „rebelianci” już wyrazili chęć nawiązania stosunków dyplomatycznych z Rosją i wyrazili zgodę na zachowanie przez Rosję jej baz morskich. – Jedynym wielkim promykiem nadziei w odniesieniu do Rosji jest to, że nieoczekiwany wstrząs tego wydarzenia może wpłynąć na ponowne skupienie rosyjskich priorytetów na Ukrainie, dając dawkę rzeczywistości nie tylko temu, jak szybko sytuacja może się zmienić, ale także temu, jak niebezpiecznie „naładowane” mogą okazać się niezałatwione zamrożone konflikty. Rosja musi zdecydowanie wygrać wojnę na Ukrainie. I konkluduje: ja widzę potencjał zacieśnienia stosunków rosyjsko-tureckich w przyszłości, szczególnie biorąc pod uwagę dziwne nowe stwierdzenie Erdogana , że on i Putin są „jedynymi dwoma przywódcami na świecie”. Ponieważ we wcześniejszej części artykułu Sumplicius pisze: Agencja Reuters podała, że uzbrojona opozycja syryjska, która dzień wcześniej przejęła władzę w Damaszku, pół roku temu poinformowała stronę turecką o zamiarze rozpoczęcia szeroko zakrojonej ofensywy przeciwko oficjalnym władzom Syrii, a przed jej rozpoczęciem odbyło się spotkanie przedstawicieli Rosji, Turcji i Iranu w Doha, i z faktu że sama ofensywa przebiegła jak „po maśle” nasuwa się wg mojej intuicji nieodparte skojarzenie, iż Putin znając ulubiony sposób działania politycznego zachodu tj. wywoływania chaosu dla uzyskania określonych celów, podrzucił USA to „kukułcze jajo” w postaci upadku Syrii w celu wprowadzenia zmiennej nie do określenia w geopolityce. Pozdrawiam Rysa