Anoreksja jest ściśle związana z potrzebą kontroli. Osoby dotknięte tą chorobą odczuwają silną potrzebę sprawowania kontroli nie tylko nad swoim ciałem i nawykami żywieniowymi, ale także pragną sprawować kontrolę nad innymi obszarami swojego życia.
Związek ten został dobrze zbadany i można go wyjaśnić na kilku poziomach:
Osoby cierpiące na anoreksję często czują, że mają niewielki wpływ na swoje życie. Kontrola nad własnymi nawykami żywieniowymi staje się wówczas formą samostanowienia. To poczucie kontroli nad ciałem może pomóc w zmniejszeniu lęku. Jedzenie i waga stają się wówczas głównymi czynnikami rekompensującymi poczucie niepewności i stres emocjonalny.
Ogólnie rzecz biorąc, anoreksja jest strategią radzenia sobie z niepewnością, lękiem i poczuciem bezsilności. Kontrola nad pożywieniem daje osobom nią dotkniętym potwierdzenie, że mają absolutną władzę przynajmniej w jednej dziedzinie swojego życia.
Osoby cierpiące na anoreksję zasługują na nasze współczucie. Staje się to problemem społecznym dopiero wtedy, gdy osoby dotknięte tym problemem zaczynają okazywać swoją obsesję na punkcie kontroli światu zewnętrznemu – a patologię tę wzmacniają tradycyjne media.
W czasach oszustwa związanego z koronawirusem Marko Kovic stał się gwiazdą starych mediów i miał decydujący wpływ na dyskurs na temat zakresu debaty. Fakt, że jego oceny dotyczące polityki zdrowotnej zostały teraz całkowicie obalone, nie zaszkodził reputacji człowieka cierpiącego na zaburzenia odżywiania; jest osadzony w bagnie mediów finansowanych przymusowo.
Stare media również chętnie rozpowszechniają niepokojące zdjęcia całkowicie wychudłej Meret Schneider. Chce zakazać platformy X w Szwajcarii. Kolejna osoba cierpiąca na zaburzenia odżywiania, która próbuje rozszerzyć swoją manię kontroli na otoczenie.
Fakt, że pozwalamy osobom chorym psychicznie dyktować zasady, wiele mówi o kondycji naszego systemu. Powinniśmy zdecydowanie przeciwstawić się psychokracji.
Autor: Michael Bubendorf
https://subkon.ch/home/subversive-analysen/psychopathokrata
