Wieczór wigilijny to jeden z najpiękniejszych wieczorów w roku, podczas którego wspominamy tajemnicę narodzin Syna Bożego. Szczęśliwi ci, którzy mogą go przeżyć wśród najbliższych, w cieple rodzinnego domu pachnącego wigilijnymi potrawami, w blasku świec i choinkowych lampek, które roztaczają niezwykły nastrój.
Pamiętajmy jednak, by radość tego szczególnego wieczoru – z rodzinnego spotkania, świątecznie zastawionego stołu i prezentów złożonych pod choinką – nie przysłoniła tego, co najważniejsze: chrześcijańskiej radości z przyjścia na ziemię Światłości świata, na pamiątkę którego obchodzimy święta Bożego Narodzenia.
Pomocą w dobrym przeżyciu tej tajemnicy niech będzie zamieszczony poniżej schemat obrzędu wieczerzy wigilijnej.
Wokół odpowiednio udekorowanego i nakrytego do wieczerzy stołu gromadzi się rodzina. Na środku stołu umieszczone jest siano, na którym składamy Księgę Pisma Świętego. Obok ustawiamy przystrojoną świecę, symbolizującą obecność w rodzinie Chrystusa, który przyszedł na ziemię jako światłość świata. Wszyscy stoją, a najstarszy członek rodziny zapala świecę.
Zapalenie świecy
Prowadzący: Oto światłość, która w noc dzisiejszą przyszła na ziemię, by rozproszyć ciemności grzechu.
Wszyscy: Bogu niech będą dzięki.
Prowadzący: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Wszyscy: Amen.
Ewangelia
Prowadzący: Z Ewangelii według św. Łukasza (Łk 2,1-14):
W owym czasie wyszło rozporządzenie cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Podążali więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna. Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Powiła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie.
W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Wtem stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. I rzekł do nich anioł: „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: znajdziecie Niemowlę owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: „Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom, w których sobie upodobał”.
Oto Słowo Pańskie.
Wszyscy: Chwała Tobie, Chryste.
W tym momencie zgromadzeni przy stole podejmują śpiew kolędy, np. „Wśród nocnej ciszy”:
Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi:
wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi.
Czym prędzej się wybierajcie,
do Betlejem pospieszajcie,
przywitać Pana.: }
Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie
z wszystkimi znaki, danymi sobie.
Jako Bogu cześć Mu dali,
a witając zawołali
z wielkiej radości: }
Ach! Witaj, Zbawco, z dawna żądany,
tyle tysięcy lat wyglądany.
Na Ciebie króle, prorocy
czekali, a Tyś tej nocy
nam się objawił.: }
I my czekamy na Ciebie, Pana,
a skoro przyjdziesz na głos kapłana,
Padniemy na twarz przed Tobą,
wierząc, żeś jest pod osłoną
chleba i wina.: }
Wspólna modlitwa
Prowadzący odmawia niżej podane prośby, wszyscy odpowiadają: Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
Boże, nasz Ojcze, w tej uroczystej godzinie wychwalamy Cię i dziękujemy za noc, w której posłałeś nam swego Syna Jezusa Chrystusa, naszego Pana i Zbawiciela.
Prosimy Cię, udziel naszej rodzinie daru miłości, zgody i pokoju.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
Obdarz także naszych sąsiadów, przyjaciół i znajomych pokojem tej nocy.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
Wszystkich opuszczonych, samotnych, chorych, biednych, głodnych na całym świecie pociesz i umocnij Dobrą Nowiną tej świętej nocy.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
Naszych zmarłych (wymienić imiona) obdarz szczęściem i światłem Twej chwały.
Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie!
Panie Boże, Ty sprawiłeś, że ta święta noc zajaśniała blaskiem prawdziwej światłości Jednorodzonego Syna Twojego. Spraw, abyśmy jaśnieli blaskiem Twego światła w naszym codziennym postępowaniu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
Ojcze nasz…
Łamanie się opłatkiem i życzenia
Prowadzący: A teraz w duchu miłości i przebaczenia przełamiemy się opłatkiem, chlebem miłości. Otwierając serca nasze w miłości wzajemnej, otwieramy je na przyjście Pana. W Nim każdy człowiek znajdzie dobroć i przyjaźń. Niech On będzie zawsze z nami w naszym domu.
Prowadzący składa wszystkim życzenia i przełamuje się opłatkiem najpierw z najstarszym, a potem z pozostałymi członkami rodziny. To samo czynią następnie wszyscy obecni.
Spożywanie wieczerzy
Pamiętajmy o tym, by spożywanie wieczerzy przebiegało w atmosferze rodzinnej życzliwości. Zadbajmy też, by nic nie rozpraszało świątecznego nastroju, w czasie wieczerzy należy wyłączyć telewizor i odłożyć telefony komórkowe, smartfony oraz tablety.
Śpiewanie kolęd i podarunki
Po wieczerzy – w oczekiwaniu na wspólne wyjście na Pasterkę – świąteczny nastrój podtrzymujemy śpiewem kolęd i wzajemnym obdarowywaniem się upominkami.
Modlitwa po wieczerzy
Prowadzący: Dziękujemy Ci, Boże, nasz dobry Ojcze, za Twojego Syna Jezusa Chrystusa, dziękujemy za miłość do wszystkich ludzi, za ten wieczór wigilijny i dary, które spożywaliśmy. Tobie chwała na wieki.
Wszyscy: Amen.
Oprac. Margita Kotas
https://www.niedziela.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz