1. Argumenty rzeczowe (merytoryczne)
Prawdziwe, konkretne autentyczne przykłady, które potwierdzają słuszność głoszonej tezy. Słuchacz traktuje je jako dowód. Nie może mieć wątpliwości. Wypowiedź dzięki argumentom rzeczowym staje się przekonująca. Adwersarzowi trudno będzie obalić tezę.
Przykłady:
– liczby, np. dane statystyczne, wyniki badań naukowych, zestawienia podsumowujące,
– wypowiedzi cenionych naukowców,
– cytaty z publikacji naukowych, dokumentów historycznych,
– cytaty literackie, wypowiedzi sławnych osób, cieszących się powszechnym autorytetem. „Pan Tadeusz” to polska epopeja narodowa.
2. Argumenty logiczne:
Wyciąganie prawdziwego wniosku z prawdziwej (też prawdopodobnej) przesłanki. Ten typ argumentacji od starożytności jest uważany za najrzetelniejszy i najuczciwszy.
Grecy i Rzymianie bylimistrzam i logicznego dowodzenia, ćwiczyli w tym swoich uczniów. Taka argumentacja w starożytności urosła do rangi sztuki i świadczyła o nieprzeciętnej inteligencji mówcy.
Współcześnie argumentacja logiczna jest stosowana rzadziej. Przyczyna tkwi prawdopodobnie w „zaniedbaniu” ćwiczenia logicznego myślenia.
Przykłady:
– analogie: wnioskowanie z podobieństw. Wszyscy uczniowie, którzy solidnie pracowali na lekcjach zdają egzamin, więc ty też zdasz.
– indukcja: zebranie sądów szczegółowych w celu dokonania uogólnienia. Mówca gromadzi fakty, sądy, przesłanki, aby zwieńczyć wypowiedź trafną konkluzją. Od szczegółu do ogółu.
Mickiewicz był twórcą dramatu romantycznego.
Słowacki pisał dramaty romantyczne.
Krasiński jest autorem znanych dramatów romantycznych.
Konkluzja: Dramat romantyczny jest ważnym gatunkiem w literaturze polskiego romantyzmu.
– dedukcja: odwrotne rozumowanie iż w indukcji. Od ogółu do szczegółu.
Cukier ma słodki smak.
Cukru używamy do słodzenia.
Do lodówdodaje się spore ilo ści cukru.
Wniosek: Lody mają słodki smak.
Przykład sylogizmu: Człowiek jest śmiertelny. Sokrates jest człowiekiem. Wniosek: Sokrates jest śmiertelny.
– dylemat: dwie przesłanki o charakterze wykluczającym się, które prowadzą do konieczności wyboru jednej z nich. Dylemat poprawnie skonstruowany jest nieodwracalny. To silny logiczny argument, nie można go wykorzystać przeciwko mówcy.
Albo będziesz się uczył, albo będziesz wagarował. Jeśli poważnie potraktujesz swoje obowiązki szkolne, masz szansę zdobyć dobre wykształcenie i pozycję w społeczeństwie. Jeśli nadal będziesz opuszczał lekcje, nic w życiu nie osiągniesz.
3. Argumenty emocjonalne:
Odwołują się do uczuć słuchaczy lub mówcy. Retor próbuje swoją argumentację zbudować na sympatii, lęku, niechęci, litości, współczuciu itp. To „najsłabszy” sposób argumentowania. Powinien być raczej wykorzystywany dla ubarwienia wypowiedzi lub nadania jej specyficznych cech indywidualnych.
W oficjalnych wystąpieniach ten typ argumentacji jest raczej niemile widziany.
Kocham swoje dziecko i nie wyobrażam sobie, że będzie się nadal uczyło się w takiej szkole.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz