Jeszcze jedna „trutka” na nas – pestycydy

Jeszcze jedna „trutka” na nas – pestycydy

PESTYCYDY

Pestycydy (środki ochrony roślin, środki  szkodnikobójcze, przeciwpasożytnicze) są  to grupy związków chemicznych (płynne lub w postaci proszku) pochodzenia  naturalnego (roślinne) lub syntetycznego stosowane do zwalczania chorób roślin,  ich pasożytów (np. owadów), regulacji wzrostu roślin i usuwania chwastów oraz  ochrony żywności przed grzybami, owadami, gryzoniami itp. szkodnikami.

Wielu  pestycydów stosuje się do zwalczania szkodników w lasach, konserwacji drewna,  odzieży, a także zwalczania nadmiernego rozwoju niepożądanych roślin w  zbiornikach wodnych. Niektóre pestycydy używane są w działaniach sanitarnych,  higienie osobistej ludzi oraz w leczeniu różnych chorób.

Pestycydy  są stosowane głównie w rolnictwie i w przemysłowej produkcji żywności. Często  pestycydy traktowane są przez przeciętnego człowieka jako coś niegroźnego.  Spójrz więc na poniższą tabelę. Wiele znanych pestycydów to trucizny.

Tab.  Klasy toksyczności  pestycydów w stosunku do ssaków.

[row]       [cell]Klasa toksyczności [/cell]       [cell]Stopień zagrożenia [/cell]    [/row]    [row]       [cell] I[/cell]       [cell]Trucizny[/cell]    [/row]    [row]       [cell]II [/cell]       [cell] Trucizny[/cell]    [/row]    [row]       [cell]III [/cell]       [cell]Substancje szkodliwe [/cell]    [/row]    [row]       [cell]IV [/cell]       [cell]Substancje szkodliwe [/cell]    [/row]    [row]       [cell]V [/cell]       [cell] Substancje praktycznie nieszkodliwe[/cell]    [/row] Obecną  roczną produkcję pestycydów na świecie szacuje się na kilkaset tysięcy ton, zaś  na same tylko europejskie pola rozsypuje się rocznie ponad 45 tys. ton trujących  związków. Zrozumiałe  jest, że założeniem idealnym jest pełna wybiórczość działania, tj. niszczące,  toksyczne działanie pestycydów na niepożądane formy, natomiast nieszkodliwe dla  człowieka i pożytecznych zwierząt, owadów i roślin. Niestety, rzeczywistość jest  bardziej prozaiczna i niesie ze sobą poważne konsekwencje, ponieważ wybiórczość  działania pestycydów okazała się w praktyce nieosiągalna. Badania  doświadczalne wykazały szkodliwy wpływ pestycydów na większość organizmów  żywych, w tym także na organizmy ludzi oraz przyczynianie się do poważnych  chorób człowieka. Ogromna większość pestycydów ma dużą zdolność do tzw.  biokumulacji w organizmach żywych, w dodatku znacznie większą w  organizmach wodnych niż lądowych. Zazwyczaj w  wyniku procesów związanych z działaniem łańcucha pokarmowego następuje  zwielokrotnienie zawartości pestycydów w organizmach. Jest to szczególnie  niebezpieczne dla tych organizmów, które znajdują się na końcu łańcucha  pokarmowego. Dotyczy to ludzi i wszystkich drapieżników. Mimo, że nowoczesne  technologie pozwalają na wprowadzanie do produkcji coraz mniej toksycznych  środków ochrony roślin, to jednak ja dotąd nie wyprodukowano takiego preparatu,  który byłby całkowicie nieszkodliwy dla zdrowia ludzi i zwierząt. Pestycydy odznaczają się  silnym działaniem  kancero- i mutagennym oraz toksycznością -  często nieselektywną. Wiele z nich, po dostaniu się do środowiska i po reakcji z  innymi środkami chemicznymi obecnymi w środowisku, przekształca się w substancje  jeszcze bardziej niebezpieczne. W dodatku substancje te mają doskonałą zdolność  przemieszczania się i trwania w całym ekosystemie. Szczególnie groźne są tzw.  substancje persystentne – to znaczy takie, które w związku ze  swoją trwałością długo pozostają w obiegu. Przykładem może być np. osławione DDT  i jego analogi oraz wiele innych (do DDT jeszcze wrócimy). Pestycydy  łatwo dostają się do wód, a dalej drogą naturalnego łańcucha pokarmowego do  coraz to innych organizmów. Większość pestycydów jest wysiewana bezpośrednio do  gleby, rozpylana lub rozpryskiwana  nad polami uprawnymi,  plantacjami i lasami. Ocenia się  na podstawie badań, że niewielka tylko ilość środka chemicznego osiada na  opryskiwanej roślinie (10-20%), zaś jedynie 0,1% zastosowanego insektycydu  dostaje się na ciało owadów, które zamierza się zwalczyć. Reszta paruje lub  spływa do gleby. Pestycydy mogą być uwalniane do środowiska na wiele sposobów.  Wymywane z pól przedostają się do rowów, rzek i jezior. Z czasem dostają się do  oceanów poprzez obieg wody. Mogą być wymywane do wód gruntowych skąd przedostają  się do strumieni lub są sukcesywnie używane do nawadniania. Podsumujmy więc – do  wód pestycydy przedostają się poprzez: ·      spływ  powierzchniowy, ·      przenikanie przez  glebę powodując przy okazji chemiczną jej erozję, ·      bezpośredni opad na  powierzchnię gleb i wód przy spryskiwaniu pól i lasów przy użyciu samolotów i  śmigłowców, ·      ścieki powstające przy  produkcji pestycydów, ·      ścieki powstające przy  myciu urządzeń służących do przeprowadzania oprysków, ·      ścieki miejskie  (fungicydy i bakteriocydy), ·      stosowanie  bezpośrednich metod zwalczania roślin wodnych i owadów, ·      ścieki z zakładów  stosujących pestycydy, np. włókienniczych, ·      opady atmosferyczne,  wskutek czego skażeniu ulegają zbiorniki wodne znajdujące się nawet w dużej  odległości od terenów rolniczych. Zrozumiałe,  że ilość pestycydów w wodach zależy w znacznej mierze od intensywności upraw w  badanym regionie, a co za tym idzie także od intensywności stosowania  pestycydów, rodzaju upraw, pory roku, intensywności opadów oraz przepływu  analizowanych cieków wodnych. Dryfowanie, parowanie i wytrącanie przenosi pestycydy zarówno do  pobliskich jak i odległych siedlisk. W ten sposób trucizny są w stanie przebywać dalekie odległości dostając się do miejsc, w których nigdy  nie były stosowane. Pestycydy  wpływają na całe ekosystemy. Mówiliśmy już, że stając się częścią łańcucha  pokarmowego kumulują się w tkankach zwierzęcych. Ostateczne stężenie tych  substancji w tkankach zwierzęcych jest często nawet kilka milionów razy  większe od początkowego ich stężenia w wodzie, glebie i roślinach. Znaczne  ilości pestycydów stwierdza się rybach, skorupiakach i ssakach,, a nawet w  tkankach ludzkich i mleku kobiet. Ogólnie poziom pozostałości pestycydów  w  mleku kobiecym nie  przekracza kilkunastu milionowych  części grama, lecz ta wartość jest wystarczająca, by zakłócić prawidłowy  przebieg początkowego rozwoju dziecka. Jest to tragiczne – ten  degradujący  wpływ na nasze zdrowie poprzez ciągle powiększający się zasób egzogennych (pochodzących spoza ustroju)  trucizn w ludzkim ciele spowodowany spożywaniem pestycydów rozpuszczonych w  tłuszczach roślinnych, rybich, drobiowych i zwierzęcych. Zgodnie z  wynikami najnowszych prac badawczych u osób, które były wystawione na  działanie pestycydów znacznie zwiększa się  niebezpieczeństwo: ·      zapaści na  chorobę Parkinsona (o 70% ), ·      zapaści na choroby  nowotworowe, ·      uszkodzeń wątroby i  układu nerwowego, ·      powstania  zaćmy, ·      powstania zaburzeń  okołoporodowych i porodu, ·      powstania zmian w  układzie nerwowym związanych z padaczką, chorobą Alzheimera, stwardnieniem  rozsianym, ·      uszkodzeń układu  pokarmowego. Spośród  wielu pestycydów szczególnie groźna (o czym wspominam także w artykule o  mogilnikach)  jest grupa sześciu spośród dwunastu substancji  określonych jako „trwałe zanieczyszczenia organiczne” – aldryna, dieldryna, DDT,  heptachlor, toksafen, heksachlorobenzen. Na koniec zajmijmy się jeszcze  wspomnianym już, najbardziej chyba znanym, pestycydem – DDT  -   dichlorodifenylotrichloroetanu,  znanym  pod nazwą handlową Azotox,  Ditox, Tritox. Wykorzystywany był powszechnie od początku lat  40-tych do początku lat 60-tych XX wieku w zwalczaniu malarii i wszawicy na  całym globie. Stosowano go również w ogromnych ilościach w kilkudziesięciu  krajach w ochronie roślin, szczególnie przy zwalczaniu stonki ziemniaczanej. Obecnie  stosuje się jeszcze DDT w Afryce Równikowej do walki z malarią. Stamtąd jego  opary przedostają się do górnych warstw atmosfery, przemieszczają się nad  półkulę północną i spadają w postaci deszczu i śniegu na kraje Północnej Europy,  łącznie ze strefą podbiegunową. Okazało się  z czasem, że jest to wyjątkowo trwały związek. W glebie ulega rozłożeniu dopiero  po kilkunastu latach i ma zdolność kumulowania się we wszystkich organizmach  żywych, także u ludzi. Największe jego stężenie zanotowano u zwierząt  drapieżnych będących końcowym ogniwem łańcucha pokarmowego. Skutki jego  działania obserwuje się w kolejnych pokoleniach. Znajduje się go dzisiaj w  organizmach ludzi i zwierząt zarówno na obszarze Arktyki, jak i w Europie czy  Ameryce Północnej. Objawy ostrego zatrucia DDT u ludzi to: ·        wzmożona pobudliwość, ·        zaburzenia koordynacji  ruchów, ·        bóle głowy, wymioty i  drgawki, ·        zgon na skutek  porażenia ośrodka oddechowego i obrzęku płuc. DDT wpływa  na: ·          rozwój dzieci  (upośledzenia już w fazie życia płodowego), ·          porody powodując ich  przedwczesność, ·          wagę urodzeniową  (mała), ·          zaburzenia pracy  układu hormonalnego, ·          zwiększenie ryzyka  zachorowalności na raka sutka. Czy wiesz, że: Ø        najbardziej  zatrważające jest to, że w trakcie badań próbek warzyw i owoców laboratoria  wykrywają również te  pestycydy, których stosowanie od wielu lat jest w  Europie całkowicie zakazane, Ø        w roku 1986 z  powodu spożycia melonów zatrutych pestycydami w USA zmarło 6 osób, a 1350 uległo  ciężkiemu zatruciu, Ø        wg niemieckiej  publicznej kasy chorych AOK, rocznie w Niemczech dochodzi do ponad 20 tys.  zatruć z powodu skażenia  żywności pestycydami; czy w Polsce  wykonuje się podobne badania i czy są one udostępniane opinii publicznej  podobnie jak w USA czy Niemczech? Ø        stosowanie  pestycydów w domu czy ogrodzie jest równie niebezpieczne jak rozpylanie ich na farmie lub praca w charakterze kontrolera jakości tych  chemikaliów, Ø        w ponad  trzydzieści lat po zakazie stosowania DDT w Stanach  Zjednoczonych pestycyd ten jest nadal wykrywalny u ok. 10%  ludzi, podczas gdy jego metabolit – DDE występuje  u niemal każdego (badania na Uniwersytecie Berkeley w  USA), Ø         „…nie jest możliwe wycofanie DDT z  przyrody. Nie można się go pozbyć. Choć upłynęło 30 lat od wycofania  DDT ze sprzedaży [w Polsce w  latach 70-tych XX wieku – przyp. autora], to nadal związek ten jest  wykrywany w mleku kobiet” – prof. Jan Ludwicki z Państwowego Zakładu  Higieny. JEDYNYM  SKUTECZNYM SPOSOBEM NA  USUNIĘCIE PESTYCYDÓW Z WODY PITNEJ JEST  OSMOZA ODWRÓCONA. Źródło: newbielink:http://www.eioba.pl/a/1ole/jeszcze-jedna-trutka-na-nas-pestycydy [nonactive] Chemia zabija nie tylko chwasty - 1/2. Żywność Genetycznie Modyfikowana (GMO) newbielink:https://www.youtube.com/watch?v=hcQM7ZgGQQ8 [nonactive] Jaki wpływ na zdrowie może mieć żywność genetycznie modyfikowana? Czy czeka nas epidemia bezpłodności? Jakie jeszcze zagrożenia niesie ze sobą GMO?