Te żydówki nazywa się Esterkami*. Było ich dosyć sporo w Polsce, jak i na szwiecie i były podtykane wpływowym mężczyznom.

 

1. partyjna 

   Te żydówki nazywa się Esterkami*. Było ich dosyć sporo w Polsce, jak i na szwiecie i były podtykane wpływowym mężczyznom.

   *Estera (hebr. אֶסְתֵּר Ester) – postać biblijna, główna bohaterka Księgi Estery. Właściwe jej imię brzmiało Hadassa (hebr. mirt).

   Według Biblii Estera była młodą Żydówką, która wychowywała się pod opieką swojego stryjecznego brata Mardocheusza. Mardocheusz sprawował wysokie stanowisko na dworze ówczesnego króla Persji Achaszwerosza (Aswerusa). Jej kariera rozpoczęła się w chwili, kiedy król rozgniewany na swoją dotychczasową małżonkę Waszti, oddalił ją od siebie. Za radą dworzan postanowił poszukać sobie nowej żony. Z jego rozkazu do siedziby w Suzie ściągnęły najpiękniejsze kobiety w królestwie. Wśród nich była Estera. To właśnie ona najbardziej spodobała się królowi i to ona została jego żoną i królową.

   Jakiś czas później Mardocheusz popadł w konflikt z Hamanem, najwyższym urzędnikiem w Persji. Powodem konfliktu był fakt, że Mardocheusz odmówił złożenia mu pokłonu jak inni dostojnicy. Wówczas Haman, postanowił zemścić się nie tylko na Mardocheuszu, ale i na wszystkich Żydach zamieszkujących kraj. Udało mu się wymóc na królu dekret dający mu prawo do wymordowania całego narodu.

   Estera chcąc ratować swój naród, zdecydowała się udać do męża i prosić o zmianę rozkazu. Było to dość ryzykowne, bowiem Achaszwerosz, jako władca porywczy mógł rozgniewać się za to, że przyszła do niego bez polecenia i skazać ją na śmierć. Jednak król przyjął ją łaskawie i obiecał wydać ucztę na jej cześć.

   Na uczcie obecny był też Haman. Wtedy to Estera ujawniła, że przez intrygę tego człowieka jej naród musi zginąć. Rozgniewany król kazał powiesić Hamana. Mardocheusz zajął jego stanowisko.

   Księga Estery wyróżnia się na tle innych ksiąg swoimi walorami artystycznymi[26]. Uważana jest przez egzegetów za midrasz na tle historycznym[49], powieść na rdzeniu historycznym[9], legendę dworską, a także legendę etiologiczną.

   Oprócz wątków historycznych Księga Estery zawiera motywy baśniowe, mitologiczne i poetyckie. Hermann Gunkel zaliczał ją do powieści historycznych. Carl Heinrich Cornill [w innych językach] twierdził, że w Księdze Estery można dostrzec ślady wydarzeń z okresu wojen machabejskich, np. data obchodów Święta Purim pokrywa się z dniem, w którym Juda Machabeusz zwyciężył Nikanora (1 Mch 7, 49; 2 Mch 15, 36)[50]. Robert Henry Pfeiffer [w innych językach] uważał księgę za dzieło literackie, które za Jana Hirkana (134–104 przed Chr.) miało uzasadniać kilkudniowe obchody zwycięstwa nad Nikanorem[50]. Wątek podobnej opowieści był przypuszczalnie znany autorowi ze źródeł perskich.

   Z motywów mitologicznych Peter Jensen i Heinrich Zimmern[w innych językach] dostrzegali w Księdze Ester konflikt pomiędzy bogami babilońskimi (Ester – Isztar, Mardocheusz – Marduk) a elamickimi (Waszti – Maszti, Haman – Humman), a nazwę purim wywodzono z języka akadyjskiego puhru („zgromadzenie bogów”). Julius Lewy [w innych językach] i Paul de Lagarde doszukiwali się w Święcie Purim pierwowzoru perskiego święta Farwadigan.

   Esterę można uważać za paradygmat postaci kobiecej w Biblii. W Starym Testamencie, pomimo niekorzystnego dla nich kontekstu kulturowego, kobiety nie są niewidzialne: matki Izraela jak Sara, Rebeka, Rachela; kobiety charyzmatyczne jak Miriam, Debora; kobiety wzorowe jak Rut, Estera, Judyta; wraz z wieloma innymi, mniej znanymi bądź anonimowymi, wszystkie one są przedstawiane jako rozmówczynie Boga, objawicielki Jego tajemnicy i współpracownice w realizacji Jego zamiaru. Zwłaszcza w chwilach kryzysu i niepewności, w czasach gdy trzeba stawić czoło najcięższym wyzwaniom, w sytuacjach wymagających największego zrywu nadziei, większej ludzkiej autentyczności, radykalności i heroizmu, wtedy właśnie Bóg działa poprzez kobietę. W Starym Testamencie w kobiecie dochodzi do dialektycznego spotkania pomiędzy ludzką słabością a siłą Boską, jest ona autentycznym dowodem tego, czego istota ludzka potrafi dokonać z Bożą pomocą.

   https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&opi=89978449&url=https://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%25C4%2599ga_Estery&ved=2ahUKEwjD1onGz-GJAxWkIxAIHajXFFoQFnoECC8QAQ&usg=AOvVaw2OkOO7A8U-dRoJFLfJ8z5S