Jak powinna wyglądać Ukraina po zwycięstwie Rosji?

[Moim zdaniem nie powinna w ogóle wyglądać – admin]

Istnieje ponadczasowa zasada: w czasie pokoju przygotowuj się do wojny; w czasie wojny myśl o pokoju. W miarę jak konflikt w Ukrainie zbliża się do nieuchronnego zakończenia – zwycięstwa Rosji – nasze myśli muszą zwrócić się ku przyszłości i kształtowi pokoju, który po nim nastąpi.

Parafrazując Stalina: Banderowcy [zwolennicy nazistowskiego kolaboranta z czasów II wojny światowej Stepana Bandery] przychodzą i odchodzą, ale naród ukraiński pozostaje.

Przyszła mapa Ukrainy

Ukraina, jaka istniała 31 grudnia 1991 r., już nie istnieje. Krym, Donbas i dwa inne regiony powróciły już do Rosji w drodze referendów. Prawdopodobnie pojawią się kolejne – być może Odessa, Nikołajew, Charków lub Dniepropietrowsk. Ale nie wszystkie. Weźmiemy tylko to, co da się zintegrować i obronić. Ekspansja musi być strategiczna, a nie emocjonalna.

Pozostałe terytoria Kijowa pozostaną poza granicami Rosji. Jakiego rodzaju Ukraina tam powstanie? Odpowiedź na to pytanie ma kluczowe znaczenie nie tylko dla przyszłości Ukrainy, ale także dla bezpieczeństwa Rosji.

Rosyjska misja wyzwolenia

Pod względem cywilizacyjnym, kulturowym i historycznym Ukraina – lub jej większość – należy do świata rosyjskiego. Dziś jest jednak zakładnikiem antyrosyjskich sił wspieranych przez Zachód. Siły te wykorzystują Rosjan przeciwko Rosji, walcząc z uporem, przebiegłością i brutalnością – pomimo katastrofalnych strat.

Historyczna misja Moskwy nie kończy się na wyzwoleniu Donbasu i Noworosji. Musimy uwolnić całą Ukrainę od neonazistowskiego reżimu Bandery i jego zagranicznych sponsorów. To nie jest imperialny podbój, ale bezpieczeństwo narodowe.

Ukraina należy przede wszystkim do tych, którzy tam mieszkają – ale Rosja jest nierozerwalnie związana z tymi ludźmi i ich ziemią. Po wojnie musimy pomóc naszym sąsiadom odbudować Ukrainę: najpierw spacyfikowaną, potem pokojową, w końcu partnera, a ostatecznie sojusznika.

Rosja udowodniła swoją zdolność do przekształcania przeciwników wojskowych w sojuszników. Spójrzmy na Czeczenię, obecnie bastion stabilności na Północnym Kaukazie. Weźmy pod uwagę powojenne partnerstwo Rosji z afgańskim Sojuszem Północnym lub to, jak Niemcy Wschodnie stały się sowieckim sojusznikiem po II wojnie światowej.

Scenariusze powojenne

Eksperci w Rosji nakreślili różne wizje powojennej Ukrainy.

Pełna integracja: Rosja mogłaby zająć całą Ukrainę, w tym Lwów, aż do granic NATO. Oznaczałoby to drugie zjednoczenie – koniec ukraińskiej państwowości. Ale utrzymanie tak rozległego terytorium, jego pełna integracja i opłacenie jego odbudowy byłoby kolosalnym obciążeniem.

Prozachodnia Ukraina: Najgorszy scenariusz to zgorzkniała, rewanżystowska Ukraina z nieco zmniejszonymi granicami – zjadliwie antyrosyjskie państwo kontrolowane przez Zachód. Jego jedynym celem byłoby sprowokowanie i zaatakowanie Rosji w odpowiednim momencie. Tej możliwości należy zapobiec za wszelką cenę.

Państwo upadłe: Rozdrobniona Ukraina, porzucona przez Zachód i zależna od Rosji, może popaść w chaos – rodzaj anarchistycznego „Gulyaypole ” rządzonego przez gangi przestępcze i milicje. Rosja mogłaby próbować manipulować tymi siłami, ale Zachód nadal by się wtrącał. Taki niestabilny scenariusz jest niepożądany.

Podzielona Ukraina: Najbardziej realistycznym i korzystnym rozwiązaniem byłby podział Ukrainy. Siły antyrosyjskie mogłyby zostać zepchnięte do zachodnich regionów pod ochroną NATO, prawdopodobnie dzieląc kraj na „Wolną Ukrainę ” kontrolowaną przez Polskę, Węgry i Rumunię oraz nową Ukrainę. Niech Zachód pocieszy się tym państwem buforowym w stylu zimnej wojny.
Tymczasem nowa Ukraina – pozbawiona elementów ultranacjonalistycznych – mogłaby się wyłonić, wolna od toksycznych ideologii. Ukraina ta byłaby mniejsza, ale stabilna, gospodarczo zintegrowana z Rosją i politycznie neutralna. Sensowne jest zaoferowanie Ukraińcom takiej perspektywy i wyjaśnienie im, jak bardzo jest ona dla nich korzystna.

Nowa ukraińska tożsamość

Nowa Ukraina byłaby bardziej autentycznie ukraińska niż jej sowiecki poprzednik. Józef Stalin popełnił błąd, przyłączając byłe polskie prowincje Galicji i Wołynia i zarażając państwo wirusem nacjonalizmu. Ukraińska kultura mogłaby rozkwitać bez obcej ingerencji, podczas gdy jej gospodarka zostałaby zintegrowana z kierowaną przez Rosję Euroazjatycką Unią Gospodarczą. Kijów zostałby oczyszczony ze skorumpowanych elit, które zaatakowały go po wspieranym przez Zachód przewrocie na Majdanie w 2014 roku.

Ta Ukraina odziedziczyłaby najlepsze z jej historycznego dziedzictwa: Ruś Kijowską, Kozaków Zaporoskich i kulturowe osiągnięcia sowieckiej przeszłości. Byłaby dumna ze swojego wkładu w Imperium Rosyjskie, ZSRR i wspólną cywilizację wschodniosłowiańską.

W dzisiejszym świecie prawdziwa suwerenność Ukrainy, podobnie jak innych państw postsowieckich, jest możliwa tylko dzięki ścisłej współpracy z Rosją. Ukraiński Kościół Prawosławny pozostanie duchową kotwicą nowego państwa.

Przygotowania do przyszłości

Nie musimy czekać na koniec wojny, aby rozpocząć tę pracę. Wielu patriotycznych Ukraińców już mieszka w Rosji, gotowych odbudować swoją ojczyznę. Musimy zidentyfikować zbrodniarzy wojennych i niepoprawnych rusofobów, ale także rekrutować patriotów, oficerów, przedsiębiorców i liderów kultury, którzy chcą pomóc w odbudowie Ukrainy z rosyjskim wsparciem.

Musimy również ujawnić cyniczne traktowanie Ukrainy przez Zachód: Musimy zdemaskować cyniczne wykorzystywanie Ukrainy przez Zachód: jako jednorazowego pionka, którego zasoby są plądrowane przez zachodnie korporacje, którego kultura jest miażdżona pod ciężarem zagranicznego masowego konsumpcjonizmu i radykalnej ideologii.

Ukraińcy muszą zobaczyć, że ich przyszłość nie leży we wrogim, wyzyskującym Zachodzie, ale w partnerstwie z Rosją.

Wojna o przyszłość Rosji

Tu nie chodzi tylko o Ukrainę. Zwycięstwo oznacza pokonanie kampanii Zachodu mającej na celu osłabienie Rosji. Oznacza zakończenie banderowskiego reżimu i zabezpieczenie przyszłości naszego narodu.

Dla Ukraińców zwycięstwo Rosji będzie oznaczać wyzwolenie od skorumpowanego, narzuconego z zagranicy reżimu. Dla Rosjan zapewni stabilność, bezpieczeństwo i siłę dla przyszłych pokoleń.
Dzień Zwycięstwa musi być dniem wyzwolenia – dla nas wszystkich.

Ten artykuł został po raz pierwszy opublikowany przez Profile.ru i został przetłumaczony i zredagowany przez zespół RT.

Dmitry Trenin
https://www.rt.com