Fundacja Rockefellera, a nazizm i współczesne formy eugeniki

Fundacja Rockefellera, a nazizm i współczesne formy eugeniki

Fundacja Rockefellera jest głównym sponsorem publicznych organizacji, które domagają się od ONZ stworzenia programu drastycznego zmniejszenia populacji naszej planety. Dokumenty które są w posiadaniu coraz większej liczby naukowców w Ameryce, Anglii i Niemiec potwierdzają, że Fundacja i korporacyjni współpracownicy z dziedzin medycznych i politycznych zorganizowali rasowy programu bazujący na doświadczeniach hitlerowskich Niemiec.

Okazuje się, ze program segregacji rasowej nie zatrzymał się wraz z zakończeniem II wojny światowej. Ten sojusz z ONZ – starego prawa nazistowskiego z nową lewicą, stwarza jeszcze poważniejsze zagrożenie dla współczesnego świata, niż to miało miejsce w 1941 roku.

Monopolista naftowy John D. Rockefeller stworzył rodzinną Fundację Rockefellera w 1909 roku. W 1929 roku miał ulokowane 300 milionów dolarów funduszy w tym rodzinnym interesie kontrolując Standard Oil Company z New Jersey (obecna nazywa – Exxon’) jako dodatek do tej Fundacji.

Za fundacyjne pieniądze stworzył nową specjalizację lekarską zwaną – Psychiatric Genetics /Psychiatria Genetyczna/. Na nowym polu doświadczalnym Fundacja zreorganizowała medyczną naukę w Niemczech, tworząc i odtąd stale kierując nią pod nazwą Instytutu Psychiatrii Kaisera Wilhelma i Instytut Antropologii Kaisera Wilhelma– Eugenika, Ludzka dziedziczność. Szefem w tych instytucjach był szwajcarski faszysta psychiatra Ernst Rudin, wspierany przez swoich protegowanych Otmara Verschuera i Franza J. Kallmanna.

W 1932 roku rozpoczął się w Anglii „Ruch Rasowy”, który został wykorzystany przez Rockefellerów do utworzenia Światowej Federacji Eugeniki i wyznaczono Dr Rudina na prezesa tej organizacji. Ruch wzywał do zabijania lub sterylizacji osób, których choroba dziedziczna uczyniła ich ciężarem dla społeczeństwa.

Ustawa rasowa!

Jak Adolf Hitler doszedł do władzy w Niemczech?

Kilka miesięcy później, Hitler przejął dla Niemiec wzorce Rockefeller-Rudin i ta idea stała się nieodłączną częścią hitlerowskiego Państwa. Faszyści wyznaczyli Rudina na szefa Towarzystwa Higieny Rasowej. Rudin i jego personel, w ramach Grupy Roboczej Ekspertów od dziedziczności pod przewodnictwem szefa SS Heinricha Himmlera, przygotowali ustawę „O sterylizacji”. Opisaną i porównaną jako wziętą z modelu prawa amerykańskiego, które to prawo zostało przyjęte w lipcu 1933 r. i dumnie drukowane od wrzesień 1933 roku w Aktualnościach Eugenicznych (USA) z podpisem Hitlera. Grupa Rockefellera sporządziła inne ustawy rasowe, również oparte na istniejących statutach z Virginii. Otmar Verschuer i jego pomocnik wraz z Josefem Mengele pisali raporty dla specjalnych sądów, które egzekwowały „Rudina Prawo Czystości Rasowej” przeciwko współżyciu Aryjczyków i nie-Aryjczyków.

Zespół T4 z kancelarii Hitlera, bazujący na psychiatrach Rudina i jego personelu współpracował w tworzeniu filmów propagandowych pokazujący jak bardzo schorowani ludzie modlą się i proszą aby udzielić im Miłosierdzia i uśmiercić ich (eutanazja) – film był wyświetlany i skierowany do obywateli niemieckich. Społeczeństwo zareagowało antagonistycznie: Hitler musiał wycofać ze łzami wściekłści w oczach „Prawo do umierania” z kin. Propaganda ta trafiła na niezbyt przygotowany grunt.

IG Farben i Standard Oil Rockefellera

Pod kontrolą nazistów, niemiecki koncern chemiczny I.G. Farben i Standard Oil Rockefellera z New Jersey były jednym połączonym przedsiębiorstwem, powiązane setkami porozumień kartelowych. I.G. Farben prowadził działalność samodzielnie, aż do 1937 roku, kiedy rodzinna firma Warburga a partnera Rockefellera w bankowości oraz w projekcie niemieckiego nazistowskiego eugeniki dołączyła do nich. Po inwazji Niemiec na Polskę w 1939, Olej Standard Rockefellera zobowiązał się utrzymać wspólnotę z IG Farben nawet jeśli USA przystąpi do wojny z Niemcami. To zostało zdemaskowane w 1942 roku przez komisję śledczą senatora Harry’ego Trumana, a prezydent Roosevelt miał olbrzymie kłopoty prawne aby zatrzymać spółkę Standard Oil – IG Farben w napędzanie machiny wojennej wroga.

Cyklon B, IG Farben i Waffen SS

W latach 1940-41, I.G. Farben zbudował gigantyczną fabrykę w Monowicach w Polsce, później włączona do całego kompleksu obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu aby korzystać ze Standard Oil / IG Farben patentów w obozie pracy niewolniczej, /były prowadzone badania aby z węgla zrobić benzynę/. Produkowano tam również insektycydy /granulowana mieszanka ziemi okrzemkowej nasyconej cyjanowodorem, która uwalniała cyjanowodór (HCN) po wyjęciu ze szczelnych pojemników – nazwana Cyklon B. Specjalny oddział SS został przydzielony do pilnowania więźniów żydowskich i innych narodowości do zabijania tych, którzy nie nadawali się do pracy w tej fabryce. Niemiecki prezydent Emil Helfferich zeznał po wojnie, że fundusze z firmy Rockefellera były przeznaczone jako wynagrodzenie dla strażników SS w Auschwitz.
W 1940 r., sześć miesięcy po słynnym spotkaniu Standard-IG, przedstawiciel Europejskiej Fundacji Rockefellera Daniel O’Brian napisał do głównego szefa Fundacji  odpowiedzialnego za sektor medyczny Alana Gregga, że „byłoby niedobrze, gdyby zdecydowano się zatrzymać badania, które prowadzą a które NIE MAJĄ ZWIĄZKU z kwestiami wojny” – tak więc Fundacja kontynuowała finansowanie nazistów i ich  „psychiatryczne badania” w czasie wojny.

Eugenika Hitlera i Rockefellera

Wrócę do 1936 roku, kiedy dr Franz Kallmanna przerwał studia „dziedzicznej degeneracji” i wyemigrował do Ameryki, bo był pół-Żydem i w Nowym Jorku założył oddział genetyki medycznej – Instytut Psychiatryczny w stanie Nowy Jork. Scottish Rite Wolnomularze opublikowali studium Kallmanna w ponad 1.000 przypadkach schizofrenii, na podstawie których starał się on oprzeć i udowodnić swoją teorię o dziedziczeniu tej choroby. W książce Kallmann podziękował długoletniemu swojemu szefowi i wspomniał o Rudinie. Książka Kallmanna, opublikowana w 1938 roku w USA i nazistowskich Niemczech, była używana przez oddział T4 jako racjonalizacja rozpoczęta w 1939 roku mordowaniem pacjentów psychicznie chorych i innych nazwanych „Ludźmi z defektem” chociaż większość z nich to były małe dzieci. Tym programem objęto 250.000 ludzi używając do tego celu gazu i iniekcje z trucizną, W tym samym czasie szkolono personel pod względem uodparniania ich psychicznie aby z zimną krwią mordowali ludzi.

Dr Mengele i badania antropologiczne

W 1943 roku, Otmar Verschuer asystent Józefa Mengele został mianowanym medycznym komendantem w Oświęcimiu. W czasie wojny dyrektor Rockefellera Instytutu Antropologii Kaiser Wilhelm działu eugeniki i dziedziczności w Berlinie, Verschuer zabezpieczył fundusze na prowadzenie eksperymentów dla Mengele w Auschwitz z Niemieckiej Rady ds. Badań. Verschuer napisał raport z postępu prac do tej Rady: „Moim współpracownikiem, naukowcem, antropologiem i lekarzem w tych badaniach jest mój asystent Dr Mengele, który służy jako Hauptstuermfuehrer i lekarz obozowy w obozie koncentracyjnym w Auschwitz. Za pozwoleniem Reichsfuehrera SS Himmlera, antropologiczne badania są przeprowadzane na różnych grupach rasowych w obozach koncentracyjnych i próbki krwi zostaną przesłane do mojego laboratorium w celu dalszych badań.”

Eksperymenty dr Mengele na bliźniętach

Mengele był przy każdym rozładunku transportu z ludźmi w Auschwitz szukając bliźniaków – ulubiony materiał genetyków psychiatryków. W dniu przyjazdu do stacji doświadczalnej Mengelego bliźnięta musiały wypełniać szczegółowy kwestionariusz wykonany przez naukowców z Instytutu Kaisera Wilhelma.” Były codziennie pobierane próbki krwi dla Verschuera i prowadzone specyficzne doświadczenia na proteinach. Igły były wkuwane do oczu w celu badania i analizy koloru oczu. Prowadzono eksperymentalne transfuzje krwi i powodowano infekcje. Narządy i kończyny poddawane były amputacji często bez środków znieczulających. Zmiany płci były również często przeprowadzane. Kobiety były sterylizowane, mężczyźni byli kastrowani. Tysiące ludzi zostało zamordowanych, a ich narządy, gałki oczne, głowy i kończyny wysyłano do Verschuera i grupy Rockefellera w Instytucie Kaisera Wilhelma.

W 1946 roku Verschuer napisał do Biura Ludzkiej Genetyki w Londynie prosząc o pomoc w dalszych jego badaniach naukowych.

Stara głowa – Nowa twarz!

W 1947 roku Biuro eugeniki przeniesiono z Londynu do Kopenhagi. Nowy duński budynek został zbudowany za pieniądze Rockefellerów. Pierwszy Międzynarodowy Kongres Genetyki Człowieka po II wojnie światowej odbył się w tym duńskim instytucie w 1956 roku. Do tego czasu, Verschuer był członkiem Amerykańskiego Towarzystwa Eugenika a następnie w Radzie d/s Populacji Rockefellera.

Dr Kallmann pomógł uratować Verschuer składając zeznania o jego pracach i postępowaniu w sprawach denazyfikacji /praca nie mające nic wspólnego z nazizmem/. Dr Kallmanna stworzył Amerykańskie Towarzystwo Ludzkiej Genetyki, które zorganizowało „Projekt Ludzkiego Genome” /kodu, genu/ – kosztem 3 miliardów dolarów.Kallmanna był dyrektorem tego Towarzystwa do 65 roku.

W latach 1950, Rockefellerowie zreorganizowali w USA aktywność eugeniczną w swoich biurach rodzinnych prowadząc równolegle prace w grupach nad kontrolą populacji i aborcji. Towarzystwo Eugenika zmieniło nazwę na Towarzystwo Biologii i Badań Społecznych.

Fundacja Rockefellera dawniej finansowała ruch eugeniki w Anglii, najwyraźniej spłacano dług wdzięczności Anglii za to, że brytyjska stolica i Angielski-partner rozpoczęły wypychać John D. Rockefellera z jego naftowego biznesu. W latach 1960-tych Towarzystwo Eugenika w Anglii zmieniło nazwę na Krypto-eugenika, stwierdzając w oficjalnych raportach, że będą wytwarzali produkty eugeniki ale bez oznaczania ich jako swoje.

Towarzystwo Eugenika w Anglii

Dzięki wsparciu Rockefellerów Towarzystwo Eugenika (Anglia) ustanowiło podkomitet o nazwie Międzynarodowa Federacja Planowania Rodziny, który przez 12 lat miała ten sam adres co Towarzystwa eugenika. Wygląda na to, że prywatna firma postawiła świat przed niebezpieczeństwem globalnej zagłady – pod flagą ONZ.
Osobiście polecam publikacje o Planowaniu Rodziny i mackach Rockefellera w AIDS i kampanii dezinformacji a przeczytać to można w książce “Nowe wirusy, AIDS i Ebola – Natura, wypadek czy celowe działanie” autorstwa mojego kolegi i znajomego, którego poznałem kilkanaście lat temu dr Leonarda Horowitza – bardzo ciekawa choć kontrowersyjna postać.

Źródło: newbielink:http://kefir2010.wordpress.com/2012/10/05/fundacja-rockefellera-a-nazizm-i-wspolczesne-formy-eugeniki/ [nonactive]