Będziemy nad tą ziemiąogłuchłą i niemą

"Na grobach naszych bliskich

w spalonych kościołach

Będziemy nad tą ziemią

ogłuchłą i niemą

O sprawiedliwość i prawdę

w ludzkie imię wołać..."

--------------------------------------------

❗️Nocą z 4 na 5 października 1943 r. Ukraińcy napadli na wieś Zarudeczko w powiecie Zbaraż. Zamordowali 3 Polaków, spalili 15 domostw, zrabowali 50 sztuk żywego inwentarza. Straty byłyby większe ale polska samoobrona podjęła walkę z ukraińskimi agresorami.

✔️Odpis pisma PolKO w Tarnopolu dotyczący napadów na ludność polską:

"Dnia 5 października 1943 doniesiono do Deleg. Pol.K.O. Zbaraż, że nocą z 4 na 5 października banda Ukraińców Wołyńskich w sile około 200 osób napadła na Polaków zamieszkałych w Zarudeczku z zamiarem wymordowania i zrabowania ich mienia. Banda uzbrojona była w karabiny ręczne i maszynowe, operowała też granatami ręcznymi. Wszystko wskazuje na to, że miała ona porozumienie z Ukraińcami z Zarudeczka, i że wśród niej był element galicyjski. Jako dowód może posłużyć fakt, że pierwsze strzały padły w stronę ukrytych wartowników Polaków, a ponadto ukryci na strychach i w słomie Polacy Zarudeczka odróżniali wyraźnie język tutejszych Ukraińców od języka Wołyniaków. Wreszcie charakterystyczne jest to, że część wsi zamieszkała wyłącznie przez Ukraińców była specjalnie strzeżona. Najdobitniejszym dowodem są ofiary napadu. Śmiertelnie ranionych było 3 Polaków i 2 rannych, z których 1 przebywa w miejscowym szpitalu w Zbarażu. Wśród zabitych przypadkowo jest 1 Ukrainiec. Stosunkowo mała liczba ofiar tłumaczy się tym, że czujna warta polska w czas zaalarmowała śpiących, a mężczyźni Polacy stawiali bandzie zdecydowany opór. Z tej przyczyny banda zdołała zająć tylko 1/3 część wsi, którą spaliła i obrabowała. Spalonych jest 15 gospodarstw z domami mieszkalnymi. Inwentarza żywego zrabowano 50 sztuk".

--------------------------------------

Pamięć o faktach uległa po latach wykrzywieniu i przekłamaniu. Dlatego koniecznym jest przypominanie istoty prawdy o genocidum atrox! Jest to powinność najwyższej wagi narodowej i państwowej oraz zachowanie pamięci wobec pokoleń, które odeszły już z tego świata.