Chato moja, dziuro moja, zbaw mnie!

 

1. 

   robi za Syzyfa 

   Namnożyło się i nam tutaj, 

   takich różnych:

    ateistów, gnostyków, ogólnie bezbożników,

   których koniec jest zawsze taki sam, jak tu w tym opisie:

   pewnej “religii”, której

   “… wyznawcy zwali się wiertidyrnikami (dziurowiertami)

   albo dyromolejami (dziuromódlcami),…

   wiercili w jakimś kącie w ścianie chaty dziurę średniej wielkości i

   przykładając do niej usta powtarzali wytrwale:

   Chato moja, dziuro moja, zbaw mnie!”

   (…)

   Włodzimierz Sołowjow zapewne i dzisiaj powtórzyłby, że wspomniani ciemni rosyjscy chłopi byli przynajmniej uczciwi, gdyż chatę nazywali chatą a dziurę dziurą, w odróżnieniu od współczesnych krzewicieli kontrkulturyorazpolityków spierających się, oto, kto “sam sobie strzelił w stopę”.

         Unio moja, kaso moja, funduszu mój, budżecie mój, „komórko” moja – zbawcie mnie!

    „Jesteśmy świadkami powstawania nowego gatunku istot, fizycznie są to niby ludzie,

   moralnie nie, to antropoidy, stoimy przed straszliwą grozą inwazji antropoidów” – pisał Krzysztof Mazur w Opcji na prawo.

   I dalej kilka fragmentów:

   „Przestrzegali jednostki nie tylko przed konkretnym „przyszłym człowiekiem” ale i przed przyszłym człowiekiem jak ten

                            „der Grosstadtmensch, bezreligijny, duchowo bezpłodny, ale inteligentny”.

   Przestrzegali przed subtelną propagandą, wypisz, wymaluj na okrągło obecną w dzisiejszych czasach, serwowaną w postaci tzw. półprawd a „pokusy, z których powodu biada światu, dokonują się tylko za pomocą półprawd, a półprawdy te kuszą tylko tych , z których wszakże składa się niemal cały świat”.

   Przestrzegali w końcu przed zbyt pochopną wiarą w ostateczną klęskę „skazanego na śmierć dzieła bolszewików żydowskich i rosyjskich”,   gdyż    „

   socjalizm, wbrew nielogiczności ideału swojego, zwycięży….

                  Nie będzie to jednak końcem….Demokratyzm wystąpi wtedy w postaci,

   która nam dzisiaj potworną się wydaje, tj. pod hasłem zwalczania

   wybitnie zdolnych jednostek…” ” – no i mamy sedno tych bezbożności, równanie w dół,

   nie ma mądrzejszych pozostanie tylko ewrymen, czyli homosovieticus,

   jednego poznasz, poznałeś miliony.

   Czyż tego nie widać dookoła?!

   Oto powód upadku Narodu Polskiego – bezbożnictwo! – zabijające swym diabelskim jadem każdą Wartość Absolutną, mnoży właśnie takich „antropoidów” bez celu coś gadających, piszących i unoszących się pychą ponad całym wielkim Tłumem, uznawanych przez nich za bezrozumnych – Katolików.

   Bardzo wyraźnym rozróżnikiem między tymi ewrymenami, a nami Katolikami,

   to bardzo prosta cecha: Pokora! – której oni za grosz pojąć nie mogą,

   bo jakże to, ja taki uczony i mądry, mam być pokorny? –  wobec kogo?!

   Przecież myślę, więc to ja jestem bogiem!

   Więc tworzą swój świat z rozmachem, ale mają zbyt małą głowę by się im tam pomieścił . . .

   Zakończę słowem naszego Wieszcza Juliusza Słowackiego,

     który i na takie rzeczy miał diagnozę:

   „Drą się o wolność; Boże, nachylaj im grzbietu!

   Bo wolność jest, jakoby posiadanie fletu:

   Jeśli go weźmie człowiek muzyki nieświadom,

   Piersi straci – i uszy sfałszuje sąsiadom.”

   No to nauszniki trzeba nam nosić,

   Póki nie znikną te indywidua z widnokręgu . . .