Raz, dwa, trzy
BabaJaga patrzy 
Zatem milego cytania: 
Baba Jaga w większości podań występuje jako osoba z gruntu zła i podstępna. Nie do końca jednak znamy początkową formę tej istoty, przez co nie w pełni rozumiemy pełnioną przez nią funkcję w słowiańskich wierzeniach.
Co do jej charakteru jednak nie można mieć wątpliwości. Już sama nazwa wywodzi się od prasłowiańskiego słowa jęga, czyli groza, strach, niebezpieczeństwo, a także męczarnia i cierpienie. Uważa się, że początkowo Baba Jaga odpowiedzialna była za opiekę nad zwierzętami leśnymi, dlatego też jej miejsce jest w głębokim lesie. …
Niewiele wiemy o tym, jak Baba Jaga wyglądała w dawnych, pogańskich czasach, wiemy jednak, jak wygląda ona w dzisiejszych bajkach. Jest to stara, zdeformowana kobieta o zimnych i złych oczach, raczej mało urodziwa. Ciało i twarz ma obrośnięte czyrakami i kurzajkami, a do tego głębokie zmarszczki i liczne blizny. Jednak największe wrażenie robi duży, haczykowaty nos udekorowany obrzydliwą krostą. Starucha ubiera się w brudne szmaty, a na głowie nosi szpiczasty kapelusz.
Wiedźmie towarzyszy zazwyczaj czarny kot, kruk, czasem sowa, no i oczywiście pająki, wijące swoje sieci wszędzie, gdzie tylko spojrzeć.
Słowo jaga budzi złe skojarzenia nie tylko u Słowian. W innych językach też nie oznacza nic przyjemnego. Serbowie tłumaczą je jako horror i dreszcz strachu, dla Czechów to złośliwa nimfa żyjąca w lasach, a w indyjskim sanskrycie opisuje ono węża.
Stare rosyjskie legendy przedstawiają Babę Jagę jako potworną istotę pożerającą ludzi. Zgodnie z nimi, gustuje ona szczególnie w dzieciach, których ciała piecze, gotuje, a nawet wypełnia farszem. Na sam koniec, kości i wszystko to, co zostało z ofiary, tłucze w ogromnym moździerzu. Powstałą w ten sposób mączką karmi swoją chatę.
Na Bałkanach krążą legendy o Babie Jadze, która od czasu do czasu pomaga ludziom. Nim jednak spełni czyjeś życzenie, osoba ta musi wykonać jakieś mniej lub bardziej skomplikowane zadanie. Po spełnieniu wszystkich wymagań czarownica spełnia prośbę. Jeżeli jednak biedak nie wykona nakazanych mu poleceń, kończy w kotle, a jego kości trafią do moździerza.
Wśród legend litewskich znaleźć można taką, w której zagubiona w lesie dziewczynka prosi Babę Jagę o wskazanie kierunku i bezpieczny powrót do domu. Co ciekawe zła czarownica pomaga dziewczynce i bezinteresownie wyprowadza ją z ciemnego lasu.
Niemcy mają swoją Frau Holle, o której pisali słynni bracia Grimm.
W Rumunii dzieci straszy zła Vîjbabą, a na Węgrzech wiedźmą Bogorkań. Czarownice z koszmarów pojawiają się także w folklorze Albanii, Uzbekistanu, Kazachstanu oraz wielu innych krajach. I choć przybiera ona tam różne formy, wszystkie łączy jedno — zło, brzydota, złośliwość i stara magia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz